Izabela Filipiak
Z Wikipedii
Izabela Filipiak (ur. 1961 r. w Gdyni) - polska pisarka, esteistka, felietonistka.
[edytuj] Biografia
Zadebiutowała w 1992 zbiorem opowiadań Śmierć i spirala. Do tej pory opublikowała osiem książek, m.in. powieści Absolutna amnezja (1995) i Alma (2003), podręcznik-esej Twórcze pisanie dla młodych panien (1999), zbiór felietonów Kultura obrażonych (2003), tom poezji Madame Intuita (2002) oraz dramat Księga Em (2005) poświęcony Marii Komornickiej, której osoba i twórczość stała się też tematem rozprawy doktorskiej Filipiak, wydanej w 2007 roku jako książka Obszary odmienności. Rzecz o Marii Komornickiej.
Publikowała m.in. w "bruLionie", "Czasie Kultury", "Odrze", "Ośce", "Ex Librisie", "Kwartalniku Artystycznym", "Gazecie Wyborczej". Była stałą felietonistką magazynów "Activist", "Marie Claire", "Pani", "Wysokie Obcasy" - to tu początkowo ukazywał się cykl Twórcze pisanie dla młodych panien.
Przez kilka lat mieszkała w Nowym Jorku. Po powrocie do Polski prowadziła zajęcia z kreatywnego pisania na gender studies na Uniwersytecie Warszawskim i w Studium Literacko-Artystycznym na Uniwersytecie Jagiellońskim.
W lutym 1998 oficjalnie oświadczyła, że jest lesbijką. Od 2003 roku mieszka w Kalifornii, gdzie przyjechała na zaproszenie Uniwersytetu Kalifornijskiego w Berkeley w USA. Jest członkinią Stowarzyszenia Pisarzy Polskich.
[edytuj] Twórczość
- Śmierć i spirala (1992)
- Absolutna amnezja (1995)
- Niebieska menażeria (1997)
- Twórcze pisanie dla młodych panien (1999)
- Madame Intuita (2002)
- Alma (2003)
- Kultura obrażonych (2003)
- Księga Em (2005)
- Magiczne oko. Opowiadania zebrane (2006)
- Obszary odmienności. Rzecz o Marii Komornickiej (2007)