Hyazinth Graf Strachwitz
Z Wikipedii
Hyazinth Graf Strachwitz von Groß-Zauche und Camminetz (ur. 30 czerwca 1893 w Kamieniu Śląskim, niem. Groß Stein, zm. 24 kwietnia 1968) – niemiecki generał i dowódca oddziałów pancernych w Wehrmachcie i Waffen-SS, członek SS od 1933 r.
Ukończył szkołę wojenną w Berlinie i w 1912 r. został przydzielony do pułku gwardii jako oficer. Już na początku I wojny światowej jako młody oficer został wzięty do niewoli i spędził w niej czas do końca wojny. Po jej zakończeniu czynnie uczestniczył w obronie Śląska przed Polakami, będąc aktywistą Freikorps. Potem porzucił karierę wojskową (przeszedł do rezerwy) i zajął się majątkiem rodzinnym Grosstein. Jako oficer rezerwy brał jednak udział w ćwiczeniach 7 Pułku Kawalerii, a w latach 30. XX w. 2 Pułku Pancernego.
W stopniu kapitana brał udział w kampanii wrześniowej w 1939 r. w czasie najazdu Niemiec na Polskę. Potem walczył na froncie w czasie najazdu na Francję i ZSRR. W czasie II wojny światowej uzyskał przydomki Der Panzergraf (co w wolnym tłumaczeniu oznacza pancerny hrabia) oraz Des Teufels General (diabelski generał). Dowodził pododdziałami czołgów w formacjach o nazwie Dywizji Großdeutschland i 16 Dywizji Pancernej. W czasie kampanii 1944 r. wspólnie z 27 Ochotnicza Dywizja Grenadierów Pancernych SS (1 flamandzka) Langemarck prowadził działania bojowe na terenie obecnej Ukrainy i Estonii.
Od 1932 r. należał do NSDAP (nr legitymacji 1405562). 17 kwietnia 1933 wstąpił do SS (nr legitymacji 82857), gdzie dosłużył się stopnia generała Waffen-SS. Heinrich Himmler wypowiadał się o nim jako o jednym z najlepszych i najbardziej zaufanych dowódców SS. W styczniu 1945 r. z polecenia Hitlera stworzył na terenie Kudowy-Zdroju (niem. Bad Kudowa) Panzerjäger Brigade składającą się z 3 batalionów niszczycieli czołgów i 8000 żołnierzy Wehrmachtu i SS. W Kudowie spotkał się z gauleiterem Fritzem Brachtem oraz rodziną junkrów von Mutius. Następnie przedarł się przez Czechy i oddał w ręce wojsk amerykańskich na terenie Bawarii.
Po krótkim okresie tzw. denazyfikacji (2 lata był więziony w obozach aliantów) został skierowany do Syrii jako doradca tamtejszych królewskich sił zbrojnych. W 1951 r. ponownie został wcielony do niemieckiego wojska – Bundeswehry w stopniu generała.
[edytuj] Bibliografia
- Berger F., Mit Eichenlaub und Schwertern. Die höchstdekorierten Soldaten des Zweiten Weltkrieges
- Jung H.-J., The History of Panzerregiment "Grossdeutschland"
- Im Hause des Grafen Strachwitz, w: "Kattowitzer Zeitung" nr z 19,04,1944
- Oberschlesien grüßte seinen tapferen Sohn, w: "Kattowitzer Zeitung" nr z 11,05,1944.
