Hierogamia
Z Wikipedii
Hierogamia (gr. ιερός γάμος, hierós gámos - "święte gody") - mityczne zaślubiny bogów, zwłaszcza bóstw Nieba (uranicznych) i Ziemi (chtonicznych), np. Zeusa i Hery, Ozyrysa i Izydy. Związek ów ma nierzadko charakter związku kazirodczego, a zatem brata i siostry, syna i matki - związek kazirodczy już od praczasów uchodził za szczególny przywilej bogów i boskich władców (i był regularnie praktykowany przez faraonów w Starożytnym Egipcie). Owocem hierogamii jest boskie dziecko, często odgrywające rolę zbawiciela. W religiach pierwotnych święta hierogamiczne miały na celu podtrzymanie płodności przyrody. W chrześcijaństwie obrazem hierogamii jest związek mistyczny np. Chrystusa i Kościoła (w tradycji chrześcijańskiej wyobrażanego jako niewiasta, Ecclesia), który jest jego oblubienicą personifikowaną przez jego boską rodzicielkę Maryję.
