Henryk II Burbon-Condé
Z Wikipedii
Henryk II Burbon-Condé, fr. Henri II de Bourbon (ur. 1 września 1588, w Saint-Jean-d'Angély - zm. 26 grudnia 1646, w Paryżu) - trzeci książę de Condé, zarządca Burgundii, książę de Montmorency, książę d'Albret, książę d'Enghien i de Bellegarde. Był pierwszym księciem krwi, hrabią de Sancerre i parem Francji.
Był jedynym synem Henryka I Burbona, księcia de Condé, i Charlotty de La Trémoille. Nie znał swoich rodziców, ponieważ jego ojciec został zamordowany niedługo po jego narodzinach, a jego matka została uwięziona, ponieważ brała "pośredni" udział w spisku na życie swojego męża. Edukacją Henryka II zajmował się król Francji - Henryk IV Burbon, krewny Kondeusza.
W 1609 Kondeusz poślubił piękną Karolinę Małgorzatę de Montmorency, i miał z nią troje dzieci (wszystie z nich opowiedziały się później za Frondą):
- Annę Genevieve Burbon-Condé (1619-1679), żonę Henryka II Orleańskiego, księcia de Longueville,
- Louisa II Burbona, Wielkiego Kondeusza (1621-1686),
- Armanda Burbona, księcia Conti (1629-1666).
W latach 1616-1620 Henryk II razem z małżonką był więziony na rozkaz regentki - Marii Medycejskiej i za zgodą małoletniego króla - Ludwika XIII Burbona. W więzieniu, w Vincennes, na świat przyszła ich córka - Anna Geneviève.
| Poprzednik Henryk I |
 |
Książę Condé 1588-1646 |
|
Następca Ludwik II |
