Hanna Schygulla
Z Wikipedii
Hanna Schygulla (ur. 25 grudnia 1943 w Chorzowie Starym) - niemiecka aktorka filmowa, teatralna i telewizyjna.
Spis treści |
[edytuj] Życiorys
Urodziła się w typowej górnośląskiej rodzinie Josefa Franza (Józefa Franciszka) i Antony Ursuli (Antoniny Urszuli) Schygulla z domu Mzyk, od wielu lat mieszkającej w Chorzowie Starym. Ojciec zajmował się handlem drewnem. 13 lutego 1944 roku została ochrzczona w starochorzowskim kościele pod wezwaniem Marii Magdaleny. W 1945 (inne źródła: 1946) wyjechała, bądź też została wysiedlona wraz z matką do Monachium. Około 1948, po powrocie z niewoli, dołączył do nich ojciec.
W monachijskim Luisengymnasium uzyskała maturę, następnie przez kilka lat pracowała jako au pair w Paryżu. W 1964 rozpoczęła studia (germanistyka i romanistyka) w Monachium. Uczyła się również aktorstwa. Na przełomie 1966 i 1967 roku spotkała Rainera Wernera Fassbindera - reżysera, enfant terrible kina niemieckiego. Przez wiele lat znajdowała się (obok m.in. Irm Hermann) w ścisłym trzonie jego grupy aktorskiej, brała udział w tworzeniu Antyteatru, wystąpiła w wielu wyreżyserowanych przez niego filmach. Po śmierci Fassbindera grała z powodzeniem w produkcjach włoskich, francuskich i amerykańskich. Od 1981 mieszka w Paryżu.
Jest aktorką śpiewającą - w 1999 roku ukazał się jej album "Hanna Schygulla chante/singt" z piosenkami skomponowanymi przez Jeana-Marie Senia do tekstów m.in. Fassbindera, Kurta Tucholsky'ego i Ericha Müchsama.
W listopadzie 1998 roku wystąpiła z recitalem w chorzowskim Teatrze Rozrywki oraz odwiedziła dom przy Schlageterstrasse 3b (obecnie Kasprowicza), w którym się urodziła.
[edytuj] Kontrowersje
Wiele biografii aktorki, w tym Internet Movie Database (IMDb) podaje jako miejsce jej urodzin Katowice. Trudno jest ustalić pochodzenie tego błędu, zapewne przyczyniła się do tego sama Hanna Schygulla podając w swoim życiorysie jako miejsce urodzin Katowice-Königshütte. Jednak zapisy w księgach chrzcielnych oraz wspomnienia żyjących sąsiadów jednoznacznie wykluczają Katowice jako miejsce urodzin. Podobnie jest z datą wysiedlenia aktorki wraz z matką. Podaje ona rok 1945, podczas gdy sąsiedzi zgodnie potwierdzają, że wyjechała w 1946 roku. Samo nazwisko aktorki jest zapewne zniemczoną, co było powszechną praktyką na Górnym Ślasku w czasie drugiej wojny, śląską wersją nazwiska Szyguła (śl. Šygűa), gdyż w jej domu rodzinnym zamiennie używano języków śląskiego i niemieckiego co wskazuje na śląskie korzenie rodziny.
[edytuj] Filmografia (z R. W. Fassbinderem)
- 1969 Dzieciorób (Katzelmacher)
- 1969 Miłość jest zimniejsza niż śmierć (Liebe ist kälter als der Tod)
- 1970 Bogowie zarazy (Götter der Pest)
- 1970 (Das Kaffeehaus)(TV)
- 1970 (Die Niklashauser Fart) (TV)
- 1971 Pionierzy z Ingolstadt (Pioniere in Ingolstadt) (TV)
- 1971 Rio das Mortes (TV)
- 1971 Ostrzeżenie przed świętą dziwką (Warnung vor einer heiligen Nutte)
- 1971 A Whity
- 1972 Osiem godzin nie czyni dnia (Acht Stunden sind kein Tag)
- 1972 Gorzkie łzy Petry von Kant (Die bitteren Tränen der Petra von Kant)
- 1972 (Bremer Freiheit) (TV)
- 1972 Handlarz czterech pór roku (Der Händler der vier Jahreszeiten)
- 1973 Wildwechsel (TV)
- 1980 Berlin Alexanderplatz
- 1974 Opowieść o Effi Briest (Effi Briest)
- 1979 Trzecia generacja (Die Dritte Generation)
- 1979 Małżeństwo Marii Braun (Die Ehe der Maria Braun)
- 1981 Lili Marleen
[edytuj] Wybrana filmografia po 1975 (bez udziału R. W. Fassbindera)
- 1975 Fałszywy ruch (Falsche Bewegung), reż. Wim Wenders
- 1976 Zwierzenia Clowna (Ansichten eines Clowns), reż. Vojtech Jasny
- 1981 Fałszerstwo (Die Fälschung), reż. Volker Schlöndorff
- 1982 Pasja (Passion), reż. Jean-Luc Godard
- 1982 Noc w Varennes (La Nuit de Varennes), reż. Ettore Scola
- 1982 Antonieta, reż. Carlos Saura
- 1983 Heller Wahn, reż. Margarethe von Trotta
- 1983 Historia Piery (Storia di Piera), reż. Marco Ferreri
- 1983 Miłość w Niemczech (Eine Liebe in Deutschland), reż. Andrzej Wajda
- 1984 Przyszłość jest kobietą (Il Futuro e donna), reż. Marco Ferreri
- 1988 El Verano de la señora Forbes, reż. Jaime Humberto Hermosillo
- 1992 Tragarz puchu, reż. Janusz Kijowski
- 1995 Sto i jedna noc (Les Cent et une nuits), reż. Agnès Varda
- 2000 Harmonie Werckmeistera (Werckmeister harmóniák), reż. Béla Tarr
- 2004 Hotel Ziemia Obiecana (Promised Land), reż. Amos Gitai
- 2005 Błękitna granica (Die blaue Grenze), reż. Till Franzen
[edytuj] Nagrody (wybrane)
- 1971 Niemiecka Nagroda Filmowa (Złoto) dla najlepszej aktorki za rolę w "Whity"
- 1975 Niemiecka Nagroda Filmowa (Złoto) dla najlepszej aktorki za rolę w "Fałszywym ruchu"
- 1979 Niemiecka Nagroda Filmowa (Złoto) dla najlepszej aktorki za rolę w "Małżeństwie Marii Braun"
- 1979 MFF Berlin (Srebrny Niedźwiedź) za rolę w "Małżeństwie Marii Braun"
- 1983 MFF Cannes, nagroda dla najlepszej aktorki za rolę w "Historii Piery"
