Grzegorz z Nareku
Z Wikipedii
Św. Grzegorz z Nareku (Grigor Narekaci; ur. ok. 944, zm. ok. 1010) – jeden z największych poetów i uczonych ormiańskich.
Urodził się około roku 944, podawana jest także data około 950 roku. Był synem biskupa Anczewacziku Chosroesa (lub Chosrowa, który został biskupem po śmierci żony, gdyż w Kościele ormiańskim jedynie osoby bezżenne mogą piastować wyższe godności). Za swoje progreckie przekonania został wyklęty.
Grzegorz wraz z bratem Janem został oddany do klasztoru w Nareku na południe od jeziora Wan (dziś we wschodniej Turcji). Jest twórcą Księgi śpiewów żałobliwych – perły poezji ormiańskiej. Dzieło powstało na początku XI wieku, gdyż autor wspomina o walkach cesarza bizantyjskiego Bazylego II w 999 w Armenii.
Z Grzegorzem, który został świętym ormiańskim, wiąże się pewna opowieść. Pewnego dnia do klasztoru przybyli dygnitarze kościelni, a świętemu przypadło w udziale goszczenie dostojników. Przygotował pieczone ptaki, zapomniawszy iż jest dzień postu. Na oczach oburzonych gości poprosił Boga o pomoc i ptaki odżyły, odlatując przez okno. W kościele ormiańskim święto Grzegorza obchodzi się 25 stycznia.
