Golub
Z Wikipedii
Golub (niem. Gollub) – dawniej samodzielne miasto, obecnie dzielnica Golubia-Dobrzynia, na prawym brzegu Drwęcy. Prawa miejskie posiadał w latach 1300-1951. W 1951 połączony z Dobrzyniem utworzył nowe miasto Golub-Dobrzyń (województwo kujawsko-pomorskie).
[edytuj] Historia
- 1254 - pierwsza wzmianka o Golubiu, jako własności biskupów kujawskich
- 1293 - Golub odstąpiony Krzyżakom
- 1300 - założenie krzyżackiego miasta
- 1305-1311 - wzniesienie zamku i ustanowienie komturii
- 1410 i 1422 - zdobywany przez wojska polskie
- 1466 - przyłączony do Polski (Prusy Królewskie) na mocy pokoju toruńskiego jako starostwo niegrodowe
- 1611-1625 - rezydencja Anny Wazówny (siostry Zygmunta III Wazy)
- 1722-1919 - Golub pod zaborem pruskim (1807-1815 w Księstwie Warszawskim)
- od 1900 - połączenie kolejowe z Bydgoszczą i Brodnicą
- 1939-1945 - okupacja hitlerowska, zagłada ok. 200 Żydów golubskich, wyniszczanie polskiej inteligencji, przymusowe wpisywanie na niemiecką listę narodowościową (ok. 90% mieszkańców miasta)
- 1951 - utrata samodzielności przez połącznie z Dobrzyniem i utworzenie miasta Golub-Dobrzyń
[edytuj] Główne zabytki
- Zamek w Golubiu
- gotycki kościół św. Katarzyny
- pozostałości murów miejskich
- zabytkowe domy, m.in kamienica z 1635 i drewniany dom podcieniowy z 1771
- dawny kościół ewangelicki z początku XX wieku.
