Giles Hart

Z Wikipedii

Giles Hart (ur. 20 listopada 1949 w Chartumie, zm. 7 lipca 2005 w Londynie) – brytyjski inżynier, działacz związkowy, w latach 80. szef kampanii wspierania "Solidarności" w Wielkiej Brytanii.

Hart w sierpniu 1980 zaangażował się w tworzenie ruchu pod nazwą "Polish Solidarity Campaign", który zbierał fundusze i pomoc materialną dla polskiej "Solidarności". Został pierwszym przewodniczącym "PSC". Założył również "Polish Refugee Rights Group", organizację pomagającą polskim emigrantom czasu stanu wojennego w Wielkiej Brytanii. W 1995 wydał książkę "For Our Freedom and Yours: A History of the Polish Solidarity Campaign of Great Britain, 1980-1994" (ang. "Za waszą wolność i naszą") zbiór wspomnień brytyjskich działaczy związkowych z "PSC".

Z pierwszej pracy w The Trinity House odszedł na stanowisku dyrektora wykonawczego, po szykanach jakie spotkały go za założenie związku zawodowego. Od 1990 pracował w The British Telecom.

Jest jedną z ofiar zamachów bombowych 7 lipca 2005 w Londynie. Zginął jadąc autobusem linii "30", który eksplodował w okolicach Tavistock Square. Hart osierocił żonę Danutę (z domu Górzyńską) i dwoje dzieci, córkę Marylę i syna Martina. Mieszkali w Hornchurch w hrabstwie Essex.

Pośmiertnie odznaczony został Złotym Krzyżem Zasługi. Po jego śmierci dziennik "The Times" napisał:

"Był sumiennym kronikarzem ruchu "Solidarności", starał się podtrzymywać płomień jego idei, nawet w sytuacji, gdy one przestały już obchodzić większość Polaków."

Był aktywnym działaczem wielu stowarzyszeń o charakterze oświatowym, promujących idee wolności oraz kulturalnych, m.in. przewodniczącym "Anti-Slavery Society", "H.G. Wells Society". Hart był jednym z gości zaproszonych na uroczystości obchodów 25-lecia "Solidarności" w Gdańsku w sierpniu 2005. Dzień przed śmiercią ustalał ze znajomymi z "PSC" szczegóły poświęconej "Solidarności" konferencji, która miała odbyć się w październiku 2005 w Londynie.