Georgius Agricola
Z Wikipedii
Georgius Agricola (ur. 24 marca 1494, zm. 21 listopada 1555), niemiecki humanista i uczony: górnik, metalurg i mineralog, z zawodu lekarz, syn sukiennika z Glauchau. Jego prawdziwe nazwisko to Georg Bauer. Znany jako "Ojciec geologii".
Po ukończeniu szkół w Glauchau i Chemnitz udał się na studia do Lipska. Ukończył je w 1515 r., uzyskując stopień naukowy bakałarza siedmiu sztuk wyzwolonych (gramatyki, logiki, retoryki, matematyki, fizyki, astronomii i muzyki). Prawdopodobnie właśnie w Lipsku, za namową swego profesora Petriego Mosellaniego, przyjął łacińskie nazwisko "Agricola", którym posługiwał się już do końca życia i którym sygnował wszystkie swe dzieła.
Po krótkim okresie pracy w charakterze nauczyciela w Zwickau w 1523 r. wyjechał po dalsze nauki do Włoch, gdzie studiował medycynę na uniwersytetach w Padwie i Bolonii. W trakcie studiów nawiązał kontakty z tak wybitnymi postaciami tamtych czasów, jak Erazm z Rotterdamu czy Marcin Luter. Zapoznał się też z poglądami angielskiego utopisty Tomasza Morusa. Tytuł doktora nauk medycznych zdobył w Rzymie w 1526r.
Po ukończeniu studiów w 1526 r. wrócił do Zwickau, jednak już w następnym roku za namową swego przyjaciela Georga Sturza, który był lekarzem i aptekarzem w Jachymowie, wraz z żoną przyjechał do tego górniczego miasteczka u podnóża czeskich Rudaw.
W następnym roku 1527 objął po G. Sturzu funkcje lekarza i aptekarza w Jachymowie. Żyjąc w mieście będącym ośrodkiem górnictwa i hutnictwa, interesował się pracą jego mieszkańców - początkowo studiował zastosowanie metali w medycynie, a następnie sam został autorem ksiąg poświęconych mineralogii, geologii, górnictwu i hutnictwu.
W 1533r przeniósł się do Chemnitz, gdzie przez pewien czas był burmistrzem, został jednak zmuszony do ustąpienia, gdyż był katolikiem, a Chemnitz było ośrodkiem protestantyzmu. Od tej pory poświęcił się pracy naukowej: zajmował się m.in. bezpieczeństwem pracy górników i ich zapadalnością na choroby zawodowe. Przygotowywał również swe dzieła do wydania. Zmarł w roku 1555 z powodu ataku apopleksji, został pochowany w Zeitz, siedem mil od Chemnitz.
Czasy, w których żył Agricola określa się mianem złotego wieku kunsztów. Geolodzy, górnicy i hutnicy tego wieku musieli być wszechstronni i posiadać gruntowną, rozległą wiedzę, oraz wielką siłę umysłu i charakteru, aby sprostać wyzwaniom, jakie stawiał ówczesny rozwój przemysłu. Dla tamtych technologii nieprzekraczalną granicę eksploatacji stanowiło zaledwie 200-300m w głąb ziemi.
[edytuj] Dzieła
- Bermannus, sive de re metallica dialogus (1530)
- De Mensuis et Ponderibus (1522) - dot. greckich oraz rzymskiech miar i wag
- Dominatores Saxonici a prima origine ad hanc aetatem
- De ortu et causis subterraneorum (Freiberg, 1544) - stanowi podwaliny geologii fizycznej
- De natura eorum quae effluunt e terra (1545)
- De veteribus et novis metallis (1546)
- De Natura Fossilium (1546)
- De animantibus subterraneis (1548)
- De Re Metallica (1556)
Przypisy
[edytuj] Linki zewnętrzne
- Wersja elektroniczna De Natura Fossilium
- Agricola: De Re Metallica, President Hoover, The Mining Magazine, 1912. Wersja elektroniczna
