Góra Widoma

Z Wikipedii

Góra Widoma
Państwo	Polska, Europa
Pasmo	Wyżyna Krakowsko-Częstochowska Wyżyna Olkuska
Wysokość	449 m n.p.m.

Góra Widoma znana też jako Lubartowska Góra – wzgórze o wysokości 449 m n.p.m. Znajduje się na Wyżynie Olkuskiej na północny wschód od miejscowości Dubie w Lesie Pisarskim województwie małopolskim na terenie rezerwatu przyrody Dolina Racławki.

Na wzgórzu mieści się mogiła partyzantów AL i sowieckich poległych w tutejszych lasach 23-24 sierpnia 1944 roku w boju z Niemcami. Wydarzenie upamiętnia pamiątkowy głaz znajdujący się nad potokiem. Przy południowym stoku wzgórza w Dolinie Szklarki znajduje się założona w połowie XIX wieku pstrągarnia Róźin z zabudowaniami w stylu szwajcarskim z II poł. XIX wieku oraz pomnik przyrody – skałka dolnokarbońskiego wapienia przecięta żyłą porfiru.

Północne stoki opadają do Wąwozu Żarskiego, gdzie znajduje się Jaskinia Żarska. Na północno-wschodnich stokach wzgórza, w dniu 5 kwietnia 1863 stoczona została potyczka z Rosjanami przez oddział ochotników przekraczających tu kordon austriacko-rosyjski, zakończona rozproszeniem prawie 500-osobowego oddziału.

Na północno-wschodnich zboczach wzgórza przebiegała tzw. granica dwóch cesarzy. Od roku 1815 r. do lata 1914 roku. Przez blisko 100 lat, jeśli nie liczyć krótkiego okresu formalnie niepodległej Rzeczypospolitej Krakowskiej, przebiegała tedy granica dwóch cesarzy – austriackiego i rosyjskiego. Oficjalnie te części imperiów Romanowych i Habsburgów nosiły nazwy Królestwo Kongresowe oraz Królestwo Galicji i Lodomerii. Popularnie zwano je po prostu Kongresówką i Galicją. Przez cały okres międzywojenny "granica dwóch cesarzy" była granicą województwa krakowskiego i kieleckiego, jeszcze do dzisiaj tędy przebiega podział obszarów diecezji krakowskiej i kieleckiej, a do 1975 powiatu chrzanowskiego i olkuskiego, a obecnie gminy Krzeszowice i gminy Jerzmanowice-Przeginia. ^[1].

Przypisy