Fritz Walter
Z Wikipedii
Fritz Walter, właściwie Friedrich Walter (ur. 31 października 1920 w Kaiserslautern, zm. 17 czerwca 2002 w Alsenborn), niemiecki piłkarz, napastnik. Kapitan mistrzów świata z roku 1954.
Przez całą karierę związany z 1. FC Kaiserslautern, treningi w tym klubie rozpoczął w wieku 8 lat, jako siedemnastolatek debiutował w pierwszej drużynie.
W reprezentacji Niemiec pierwszy raz zagrał 14 lipca 1940 w meczu z Rumunią i strzelił 3 bramki. W 1942 został powołany do Wehrmachtu, do kraju i drużyny Kaiserslautern wrócił w 1945. W 1951 i 1953 zdobywał z tym klubem mistrzostwo Niemiec.
Do kadry wrócił w 1951 i był kluczowym zawodnikiem sensacyjnych mistrzów świata z 1954. Pozostawał niekwestionowanym przywódcą zespołu na boisku i poza nim. Po zwycięstwie z Węgrami w finale niemieccy piłkarze zostali bohaterami narodowymi, a szczególne laury przypadły właśnie Walterowi. O jego pozycji w niemieckiej piłce może świadczyć fakt nadania stadionowi w Kaiserslautern w 1985 jego imienia (Fritz-Walter-Stadion).
Z reprezentacją żegnał się 24 czerwca 1958 podczas szwedzkich finałów MŚ w półfinałowym meczu z gospodarzami – Niemcy zajęli na tym turnieju 4 miejsce. Łącznie w reprezentacji rozegrał 61 spotkań i strzelił 33 bramki.
Jego młodszy brat Ottmar wspólnie z nim występował w Kaiserslautern oraz reprezentacji i znajdował się w składzie drużyny z 1954.
1 Turek • 2 Laband • 3 Kohlmeyer • 4 Bauer • 5 Erhardt • 6 Eckel • 7 Posipal • 8 Mai • 9 Mebus • 10 Liebrich • 11 Metzner • 12 Rahn • 13 Morlock • 14 Klodt • 15 O. Walter • 16 F. Walter • 17 Herrmann • 18 Biesinger • 19 Pfaff • 20 Schäfer • 21 Kubsch • 22 Kwiatkowski • Trener: Herberger
