See also ebooksgratis.com: no banners, no cookies, totally FREE.

CLASSICISTRANIERI HOME PAGE - YOUTUBE CHANNEL
Privacy Policy Cookie Policy Terms and Conditions
Fiołek alpejski - Wikipedia, wolna encyklopedia

Fiołek alpejski

Z Wikipedii

Fiołek alpejski
Systematyka wg Reveala
Domena jądrowce
Królestwo rośliny
Podkrólestwo naczyniowe
Nadgromada nasienne
Gromada okrytonasienne
Klasa Rosopsida
Rząd fiołkowce
Rodzina fiołkowate
Rodzaj fiołek
Gatunek Fiołek alpejski
Nazwa systematyczna
Viola alpina Jacq.
Galeria zdjęć i grafik

Fiołek alpejski (Viola alpina) – gatunek byliny należący do rodziny fiołkowatych. Występuje w Karpatach i wschodnich Alpach, w Polsce tylko w Tatrach. Jest rośliną rzadką. Często nazywa się nieprawidłowo fiołkiem alpejskim inny, uprawiany jako roślina ozdobna gatunek rośliny – cyklamena perskiego.

[edytuj] Charakterystyka

Łodyga
Pojedyncza, podnosząca się, o wysokości 4–10 cm, naga i nieulistniona.
Liście
Wszystkie liście na wyrastają w różyczce liściowej. Są liczne, drobne, dość grube i lśniące. Mają okrągłą, lub szerokojajowatą , karbowaną blaszkę, wyrastającą na długich ogonkach. Ich nasady są ucięte, lub płytkosercowate. Przylistki podługowate, i brzegiem orzęsione lub gruczołowato ząbkowane.
Kwiaty
Duże w stosunku do niewielkich rozmiarów rośliny. Mają średnicę 2–3 cm i intensywnie fioletowe płatki, białą gardziel i czarne, smugi po wewnętrznej stronie płatków w gardzieli. Płatki wolne, tępe i gruczołkowato ząbkowane. Górne cztery płatki zwrócone ku górze, 1 płatek zwrócony jest w dół. Na szyjce słupka nabrzmienie z główkowatym wydrążeniem. Jest ona naga, lub owłosiona i ma dwuczęściowe znamię. Roślina kwitnie od czerwca do lipca, jest owadopylna.
Owoce
Naga, 3-klapowa torebka zawierająca liczne nasiona.
Biotop, wymagania
Roślina wysokogórska i wapieniolubna. Występuje na halach, w piętrze kosówki i w piętrze alpejskim. Często rośnie na skałach (tylko wapiennych), w szczelinach skalnych. Zbiorowiska roślinne: gatunek charakterystyczny dla Ass. Caricetum firmae.[1]

Zobacz też: rośliny tatrzańskie.

Przypisy

  1. Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4. 

[edytuj] Bibliografia

  1. Zbigniew Mirek, Halina Pięknoś-Mirkowa: Kwiaty Tatr. Przewodnik kieszonkowy. Warszawa: MULTICO Oficyna Wyd., 2003. ISBN 83-7073-385-9. 
  2. Władysław Szafer, Stanisław Kulczyński: Rośliny polskie. Warszawa: PWN, 1953. 


aa - ab - af - ak - als - am - an - ang - ar - arc - as - ast - av - ay - az - ba - bar - bat_smg - bcl - be - be_x_old - bg - bh - bi - bm - bn - bo - bpy - br - bs - bug - bxr - ca - cbk_zam - cdo - ce - ceb - ch - cho - chr - chy - co - cr - crh - cs - csb - cu - cv - cy - da - de - diq - dsb - dv - dz - ee - el - eml - en - eo - es - et - eu - ext - fa - ff - fi - fiu_vro - fj - fo - fr - frp - fur - fy - ga - gan - gd - gl - glk - gn - got - gu - gv - ha - hak - haw - he - hi - hif - ho - hr - hsb - ht - hu - hy - hz - ia - id - ie - ig - ii - ik - ilo - io - is - it - iu - ja - jbo - jv - ka - kaa - kab - kg - ki - kj - kk - kl - km - kn - ko - kr - ks - ksh - ku - kv - kw - ky - la - lad - lb - lbe - lg - li - lij - lmo - ln - lo - lt - lv - map_bms - mdf - mg - mh - mi - mk - ml - mn - mo - mr - mt - mus - my - myv - mzn - na - nah - nap - nds - nds_nl - ne - new - ng - nl - nn - no - nov - nrm - nv - ny - oc - om - or - os - pa - pag - pam - pap - pdc - pi - pih - pl - pms - ps - pt - qu - quality - rm - rmy - rn - ro - roa_rup - roa_tara - ru - rw - sa - sah - sc - scn - sco - sd - se - sg - sh - si - simple - sk - sl - sm - sn - so - sr - srn - ss - st - stq - su - sv - sw - szl - ta - te - tet - tg - th - ti - tk - tl - tlh - tn - to - tpi - tr - ts - tt - tum - tw - ty - udm - ug - uk - ur - uz - ve - vec - vi - vls - vo - wa - war - wo - wuu - xal - xh - yi - yo - za - zea - zh - zh_classical - zh_min_nan - zh_yue - zu -