Figowiec sprężysty

Z Wikipedii

Figowiec sprężysty
Systematyka wg Reveala
Domena	jądrowce
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	naczyniowe
Nadgromada	nasienne
Gromada	okrytonasienne
Klasa	Rosopsida
Rząd	pokrzywowce
Rodzina	morwowate
Rodzaj	figowiec
Gatunek	figowiec sprężysty
Nazwa systematyczna
Ficus elastica Roxb. ex. Homem.
Hort. Bengal.65, 1814
Galeria zdjęć i grafik

Pień figowca elastycznego z korzeniami powietrznymi w swoim naturalnym środowisku

Figowiec sprężysty (Ficus elastica Roxb. ex. Homem.), zwany też figą sprężystą lub gumowym drzewem - gatunek rośliny z rodziny morwowatych (Moraceae Link.). Występuje na Półwyspie Malajskim, Sumatrze, Jawie. Jest uprawiany na licznych obszarach klimatu tropikalnego. U nas jest pospolicie uprawiany jako ozdobna roślina doniczkowa.

[edytuj] Charakterystyka

Pokrój

Drzewo, osiągające do 30 m wysokości. Posiada liczne korzenie powietrzne.

Liście

Duże, eliptyczne, skórzaste, ciemnozielone, całobrzegie.

Kwiaty

Drobne, rozdzielnopłciowe. znajdujące się na dnie otwartego u góry osadnika kwiatowego o gruszkowatym kształcie.

Owoc

Pogrążone w dnie osadnika orzeszki.

[edytuj] Zastosowanie

• Należy do roślin kauczukodajnych. Z jego soku mlecznego otrzymuje się tzw. kauczuk assamski.
• Roślina ozdobna: Jest jedną z najczęściej u nas uprawianych roślin doniczkowych. Idealnie bowiem nadaje się do uprawy w mieszkaniu. Najczęściej uprawia się odmiany 'Decora' i 'Robusta'. Rosną szybko, tworząc rozgałęzione drzewka. Z czasem ogałacają się z dolnych liści. Roślina jest łatwa w uprawie, tak wiec polecana jest również początkującym amatorom.

Podlewanie: nie potrzebuje wiele wody. Ziemia nie może byc przez dłuższy czas mokra. Idealna dla tej rośliny jest metoda "kąpieli", doniczka powinna być tak długo w wodzie, aż nie będą więcej pojawiać sie bańki. Następnie należy poczekać, aż nadmiar wody odpłynie i odstawić roślinę na swoje miejsce. Ponownie podlać należy wtedy kiedy ziemia będzie dość sucha. W zimie, w zależności od wielkości doniczki i rośliny, może to trwać kilka tygodni.

Oświetlenie: roślina zadowoli sie również ciemniejszymi miejscami, jednak przez to rośnie wolniej. Wiele lepsze jest jasne miejsce, po przyzwyczajeniu roślina może również być wyeksponowana na słońcu.

Temperatura: nie powinna być niższa niż 10 stopni i wyższa niż 29 st.

Nawożenie: w zależności od wzrostu dość oszczędnie, w lecie co 2 tygodnie, zima najlepiej wcale nie nawozić.

Rozmnażanie: Można rozmnażać na wiosnę i przez lato przez odkłady powietrzne, lub przez sadzonki pędowe mające długość ok. 8 cm i posiadające pąk.

Czyszczenie: Od czasu do czasu warto przetrzeć liście wilgotną szmatką. Co dwa miesiące można liście nabłyszczać.

Szkodniki: dość często roślina jest atakowana przez tarczniki (brązowe tarczki na spodniej stronie liści i na łodygach). Najlepiej jest usuwać je przez starcie szmatką nasączoną denaturatem lub przez opryskiwanie rośliny odpowiednimi insektycydami.

[edytuj] Bibliografia