Fabian Birkowski
Z Wikipedii
Fabian Birkowski (urodzony w 1566 we Lwowie, zmarły 9 grudnia 1636 w Krakowie) – wybitny polski kaznodzieja.
Student i wykładowca Akademii Krakowskiej. Znawca teologii i literatury antycznej. Dominikanin. Po śmierci Piotra Skargi (1612) kaznodzieja królewski. Powszechnie podziwiany przez współczesnych i wysoko ceniony przez historyków. Mówca pełen życia, silnie poruszający słuchaczy. Największe uznanie zyskały jego kazania pogrzebowe i obozowe. Są one cennym źródłem do poznania myśli i życia codziennego epoki staropolskiej.
Najsłynniejsze kazania pogrzebowe:
- Jan Zamoyski (1605)
- Jan Karol Chodkiewicz (1621)
- Nagrobek Osmanowi, cesarzowi tureckiemu (1622)
- Krzyż kawalerski – o Bartłomieju Nowodworskim (1625)
- Kwiaty z koron królewskich nieśmiertelne – o Zygmuncie III Wazie (1632)
- Kwiat padający – o Gustawie Adolfie (1632)
Kazania obozowe:
- Panu Bogu podziękowanie za uspokojenie Korony i Wielkiego Księstwa Litewskiego (1621)
- Kazanie obozowe o Bogarodzicy (1623)
- Kantymir basza porażony (1624)
Zbiory innych kazań: