DST

Z Wikipedii

Direction de la Surveillance du Territoire, DST Dyrekcja Nadzoru Terytorium - francuska agencja wywiadowcza, zajmująca się kontrwywiadem i zwalczaniem terroryzmu, utworzona w 1944 roku w miejsce wydziału kontrwywiadu Surete Generale -ST (Surveillance du Territoire).

DST podlega Ministerstwu Spraw Wewnętrznych, na jej czele stoi tradycyjnie były komisarz policji. Uważa się powszechnie, że DST dysponuje lepszymi materiałami i personelem niż rywalizująca z nią DGSE Ministerstwa Obrony.

W okresie zimnej wojny najważniejszym zadaniem DST była walka z radzieckimi działaniami wywrotowymi we Francji i penetracją francuskich instytucji państwowych - zwłaszcza służb wywiadu przez agentów radzieckich (paryska rezydentura KGB przy ambasadzie ZSRR, jedna z największych na świecie, kontrolowała około 700 agentów miejscowych, w większości paryskich). Regularny podsłuch łączności telefonicznej i radiowej Ambasady ZSRR służył przede wszystkim identyfikacji operujących we Francji tzw. legalnych.

Jeden z większych sukcesów DST udało się odnieść w 1983 roku, kiedy to uzyskano informacje umożliwiające identyfikację licznej grupy agentów radzieckich, czego efektem było jednorazowe wydalenie z Francji oskarżonych o szpiegostwo 40 dyplomatów, 5 przedstawicieli handlowych i 2 korespondentów Agencji TASS.

Spis treści 1 Dyrektorzy DST 2 Schemat organizacyjny 3 Zobacz też 4 Źródła

[edytuj] Dyrektorzy DST

• Roger Wybot - 1944 - 1959
• Gabriel Eriau - 1959 - 1961
• Daniel Doustin - 1961 - 1964
• Tony Roche - 1964 - 1967
• Jean Rochet - 1967 - 1972
• Henri Biard - 1972 - 1974
• Jacques Chartron - 1974 - 1975
• Marcel Chalet - 1975 - 1982
• Yves Bonnet - 1982 - 1985
• Rémy Pautrat - 1985 - 1986
• Bernard Gérard - 1986 - 1990
• Jacques Fournet - 1990 - 1993
• Philippe Parant - 1993 - 1997
• Jean-Jacques Pascal - 1997 - 2002
• Pierre de Bousquet de Florian - 2002 - obecnie

[edytuj] Schemat organizacyjny

• Dyrektor
• Pierwszy Wicedyrektor
  • Centralna służba badań
    • Technika operacyjna
    • Podsłuchy
    • Obserwacja
    • Ochrona tajemnicy
    • Związek Radziecki
    • Czechosłowacja
    • Polska
    • Pozostałe kraje
  • Służba E-1 (analizy)
    • Związek Radziecki
    • Chechosłowacja
    • Polska
    • Pozostałe kraje
• Drugi Wicedyrektor
  • Policja Kontroli radiowej
  • Służba E-2 (operacje)
    • Plan ogólny
    • Algieria

[edytuj] Zobacz też

• Francja
  • Deuxieme Bureau
  • SDECE
  • DGSE
  • DRM
  • DPSD

[edytuj] Źródła

• Christopher Andrew, Wasylij Mitrochin - Archiwum Mitrochina, Warszawskie Wydawnistwo Literackie MUZA SA Warszawa 2001
• Normam Polmar, Thomas B. Allen - Księga Szpiegów, Wydawnictwo Magnum Warszawa 2000