Drużyna Pierścienia (książka)

Z Wikipedii

Drużyna Pierścienia (Bractwo pierścienia, Wyprawa) (ang. The Fellowship of the Ring) to tytuł pierwszego tomu powieści Władca Pierścieni autorstwa J. R. R. Tolkiena, w poprawionym tłumaczeniu Marii Skibniewskiej (pierwotnie – Wyprawa) oraz w tłumaczeniu Marii i Cezarego Frąców. W tłumaczeniu Jerzego Łozińskiego pierwszy tom zatytułowany jest Bractwo Pierścienia. Tom obejmuje dwie pierwsze księgi eposu ("Powrót Cienia" i "Drużyna Pierścienia"). Został po raz pierwszy wydany 29 lipca 1954 w Wielkiej Brytanii.

Drużynę Pierścienia rozpoczyna obszerny prolog do całego eposu, przedstawiający zwyczaje i historię hobbitów, pochodzenie ziela fajkowego, oraz wyjaśniający, w jaki sposób Pierścień znalazł się w rękach bohaterów. (streszczenie wydarzeń opisanych przez Tolkiena w powieści pt. Hobbit, czyli tam i z powrotem).

W pierwszej księdze śledzimy wędrówkę a zarazem ucieczkę Frodo Bagginsa przed Upiorami Pierścienia – wysłannikami Saurona. Sauron – w powieści uosobienie wszelkiego zła – pragnie odzyskać utracony niegdyś Jedyny Pierścień, mający moc podporządkowania sobie wszystkich istot Śródziemia. Frodo, odziedziczywszy Pierścień od swego wuja Bilbo Bagginsa, nieświadomie znajduje się w centrum walki o władzę nad światem...

Za radą czarodzieja Gandalfa, Frodo opuszcza rodzinne okolice Hobbiton, nie chcąc narażać mieszkańców Shire na niebezpieczeństwo, i w towarzystwie trójki przyjaciół hobbitów: Pippina, Merry'ego i Sama, wyrusza do Bree. Droga, najeżona wieloma przeszkodami, w końcu doprowadza ich do upragnionego celu, gdzie dowiadują się, że dalsza wyprawa ma wieść do Rivendell. Pokonując wiele niebezpieczeństw i spotykając po drodze wiele interesujących postaci (między innymi Toma Bombadila), czterej hobbici wymykają się Upiorom Pierścienia i docierają w końcu do Królestwa Elfów, głównie dzięki pomocy spotkanego w Bree Obieżyświata, przyjaciela Gandalfa, który służy im jako przewodnik i obrońca.

Druga księga opisuje pobyt Froda w Rivendell oraz naradę u półelfa Elronda, podczas której rodzi się plan unicestwienia Pierścienia, zbyt niebezpiecznego, aby mógł go używać ktokolwiek poza Sauronem. Zniszczyć go można jedynie, wrzucając w otchłań ognistej góry Orodruiny, gdzie został wykuty, która znajduje się w Mordorze – krainie władanej przez Saurona. Podczas narady zawiązuje się Drużyna Pierścienia, w skład której wchodzą przedstawiciele wszystkich wolnych ras Śródziemia. Hobbit Frodo – powiernik Pierścienia wyrusza z misją do Mordoru z ośmioma towarzyszami: ludźmi – Aragornem i Boromirem, elfem Legolasem, krasnoludem Gimlim, czarodziejem Gandalfem i trójką hobbickich przyjaciół – Merrym, Pippinem i Samem.

Droga wiodąca przez Góry Mgliste jest nie do przebycia z powodu śnieżycy. Drużyna zmuszona jest więc wybrać szlak wiodący pod górami, przez kopalnie Morii, kiedyś tętniące życiem królestwo krasnoludów, teraz pełne orków i innych potworów, gdzie po walce z Balrogiem Gandalf wpada w otchłań. Pozostałych ośmiu członków Drużyny dociera do Lothlórien, gdzie cieszą się chwilą wytchnienia, a Galadriela obdarowuje ich bardzo przydatnymi później przedmiotami. Frodo zaczyna jednak zdawać sobie sprawę, że Pierścień wywiera złowrogi wpływ na niektórych towarzyszy. Pod koniec księgi drugiej Frodo rusza dalej do Mordoru tylko w towarzystwie Sama. Drużyna Pierścienia rozpada się.

Dalsze wydarzenia opisane są w tomie drugim pt. Dwie wieże.