Cezary Leżeński

Z Wikipedii

Cezary Leżeński
Cezary Leżeński otwiera wielką galę z okazji 35-lecia Orderu Uśmiechu w Sali Kongresowej w Warszawie.
Urodzony	6 stycznia 1930 Poznań
Zmarł	5 grudnia 2006 Warszawa

Cezary Leżeński, pseud. Jerzy Nałęcz i Marek, (ur. 6 stycznia 1930 w Poznaniu zm. 5 grudnia 2006 w Warszawie) – polski pisarz i dziennikarz, doktor nauk humanistycznych, podpułkownik rezerwy, autor ponad 30 książek, w tym dla dzieci i młodzieży, wolnomularz, Kanclerz Międzynarodowej Kapituły Orderu Uśmiechu.

Spis treści 1 Biografia 2 Nagrody i odznaczenia 2.1 Twórczość 2.2 Bibliografia 2.3 Źródła

[edytuj] Biografia

Pochodził ze szlacheckiej rodziny herbu Nałęcz. W okresie okupacji był członkiem Szarych Szeregów. Jako kilkunastoletni chłopiec brał udział w Powstaniu Warszawskim jako łącznik plutonu szturmowego AK, za co został odznaczony Krzyżem Walecznych.

W 1952 ukończył filologię polską i dziennikarstwo na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. W latach 1969-1981 był redaktorem naczelnym "Kuriera Polskiego" w Warszawie, gdzie mieszkał i pracował. Był członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich.

W latach 1976-1981 był przewodniczącym, następnie w latach 1992-2006 (do śmierci) Kanclerzem Międzynarodowej Kapituły Orderu Uśmiechu. Order Uśmiechu po jego wystąpieniu przed zgromadzeniem plenarnym ONZ w Nowym Jorku został umiędzynarodowiony i uznany za jedyne dziecięce odznaczenie międzynarodowe.

Wchodził w skład władz Stronnictwa Demokratycznego. Był członkiem Prezydium Centralnego Komitetu w latach 1990-1992. Był prezesem Towarzystwa Kontroli Rekordów Niecodziennych oraz Wiceprezydentem Fundacji Młodej Polonii.

W latach 1998-2006 był prezydentem Polskiej Federacji Międzynarodowego Mieszanego Zakonu Wolnomularskiego Le Droit Humain.

Został pochowany 12 grudnia 2006 r. na Cmentarzu Wojskowym Powązki w Warszawie w Panteonie Żołnierzy Polski Walczącej.

[edytuj] Nagrody i odznaczenia

• Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (15.07.1997 nr.138-97-1)
• Krzyż Walecznych w 1944 r.(zaśw. MON DK-7143/w ogłoszone w Dzienniku Personalnym MON – Londyn 04.11.1949)
• Złoty Medal „Za zasługi dla obronności Kraju” (Decyzja nr 49 / Kadr MON z dn. 05.04.2005 nr 49-2005-29)
• Krzyż Armii Krajowej (Londyn, 30.08.1967 nr 1633)
• Warszawski Krzyż Powstańczy (18.01.1982 nr 2-82-67 K.)
• Order Uśmiechu (21.03.1979, nr 204)
• Zasłużony Działacz Kultury (27.11.1995, nr 855-11/95)
• Medal Komisji Edukacji Narodowej (25.10.1977, nr 1979)
• Za Zasługi dla Miasta Stołecznego Warszawy ( 21.04.2002, nr 158)
• Srebrny Krzyż Zasługi z Mieczami ( Rozkaz D-cy AK 512/BP z dn.2.X.44 r. – Londyn 30.12.1949 nr 32728)
• Medal Wojska (Londyn 10.06.1970, nr 16493)
• Krzyż za Zasługi dla ZHP (22.05.1986 nr 581) oraz rozeta – Miecze do Krzyża za Zasługi dla ZHP (za Szare Szeregi)
• Krzyż Partyzancki (12.10.1966 r.) nr K-22807)
• Odznaka Weterana walk o niepodległość (06.10.1995, nr 248202/32)
• Dziecięca Nagroda SERCA
• Odznaka "Przyjaciel Dzieci Ulicy" 2002

• Tytuły honorowego obywatela: Nowy Orlean, Izrael, Nowy Dwór Mazowiecki

[edytuj] Twórczość

• Powrót, (Wyd. Śląsk, 1963)
• Kolorowy świat mistrza Teofila (opowieść o T. Ociepce,1953, Wyd. Śląsk, 1953)
• Pozdrowienia dla zdrajcy, (Wyd. Śląsk, 1968)
• Barwy i rytmy Śląska, (Wyd. Arkady, 1969)
• Żołnierskie drogi, (Wyd. Lubelskie, 1071)
• Ostatnia szarża, (Wyd. Śląsk, 1972)
• Konspiracyjna fabryka broni, (Wyd. Lubelskie, 1971)
• Partyzancka ofensywa nad Wisłą, (Wyd. Lubelskie, 1973)
• My chłopcy też wojsko, (Wyd. MON, 1975)
• Zostały tylko ślady podków, (Książka i Wiedza, 1978,1984)
• Jarek i Marek na tropie szpiega, (Wyd. Lubelskie,1980, 1986)
• Klechdy ciechanowskie ( z A. Borkowskim), (Wyd. Epoka, 1980)
• Synami pułku ich nazwano ( z J. Czerwińskim), (Wyd. MON, 1980)
• Strachy z pałacowej wieży, (Wyd. Śląsk, 1983)
• Jarek i Marek bronią Warszawy, (Wyd. Lubelskie, 1983)
• Dajcie im imię, (Wyd. PAX, 1985)
• Jarek i Marek wyruszają na Zachód, (Wyd. Lubelskie, 1985)
• Jarek i Marek na wyspie nadziei,(Wyd. Lubelskie, 1986)
• Bez buławy (opowieść o gen. Roweckim, Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza , 1988)
• Bartek, Tatarzy i motorynka, (Wyd. Pojezierze, 1988)
• Przez trzy granice ( z Ilią Marinkovićem, KAW, 1986)
• Kwatera 139, (powieść o marsz. Rydzu Śmigłym, Wyd. Lubelskie, 1989)
• O kawalerii polskiej XX wieku, (z L. Kukawskim, Wyd. Ossolineum, 1991)
• Czy Bóg był po stronie Niemców, (Wyd. Epoka, 1990)
• Kształt smoka, (powieść o Kazimierzu Wielkim, Ludowa Spółdz. Wydawnicza, 1990)
• Troje oczu sowy, (Wyd. Horyzonty, 1995)
• Zetrzyj z włosów pył bitewny, (Wyd. Audiator, 1996)
• Za jeden uśmiech - szkice o Orderze Uśmiechu, (Wyd. Horyzonty, 1996)
• Bartek, Zuzanna, Kopernik, (Wyd. Graffiti BC, 1999)
• Miłość i zbrodnia w Soplicowie, (powieść na kanwie „Pana Tadeusza”, KAW, 1999)
• Analfabeci istnienia, (Wyd. WPE, 2004)
• Nie ciągnij za brodę świętego Mikołaja, (Wyd. Graffiti BC, 2005)
• Masoni bez maski, (Wyd. Graffiti BC, 2006)

[edytuj] Bibliografia

• praca zbiorowa, "Złote Myśli Ludzi Wielkiego Umysłu, Talentu i Serca. Twórcy Wizerunku Polski", Fundacja Dzieciom "Zdążyć z Pomocą", Warszawa 2007, ISBN 978-83-924703-4-2
• Cezary Leżeński, "Nie ciągnij za brodę świętego Mikołaja.", Graffiti BC, Toruń 2005, ISBN 83-916889-5-X
• Irena Conti Di Mauro, "I co teraz z tą miłością ? 40 lat Orderu Uśmiechu.", Wstęp "Do Autorki" oraz "40 lat Orderu Uśmiechu" - Marek Michalak, Fundacja SERCE – ECPD, Warszawa 2007, ISBN 978-83-925723-8-1

[edytuj] Źródła

http://www.orderusmiechu.pl