BMI (wskaźnik)
Z Wikipedii
Otyłość | |
ICD-10: |
E66
|
E66.0 Otyłość spowodowana nadmierną podażą energii |
|
E66.1 Otyłość polekowa | |
E66.2 Ciężka otyłość z hipowentylacją pęcherzykową | |
E66.3 {{{X.3}}} | |
E66.4 {{{X.4}}} | |
E66.5 {{{X.5}}} | |
E66.6 {{{X.6}}} | |
E66.7 {{{X.7}}} | |
E66.8 Inne postacie otyłości | |
E66.9 Otyłość, nieokreślona |
BMI (inaczej wskaźnik Queteleta II) (skrót od ang. Body Mass Index, po polsku wskaźnik masy ciała) - współczynnik powstały przez podzielenie masy ciała podanej w kilogramach przez kwadrat wysokości podanej w metrach.
Dla osób dorosłych wartość BMI wskazuje na (Szczeklik 2005):
- < 15 - wygłodzenie
- 15,1 - 17,4 - wychudzenie (spowodowane zwykle przez ciężką chorobę lub anoreksję)
- 17,5 - 18,5 - niedowagę
- 18,5 - 24,9 - wartość prawidłową
- 25,0 - 29,9 - nadwagę
- 30,0 - 34,9 I stopień otyłości
- 35,0 - 39,9 II stopień otyłości
- >= 40,0 III stopień otyłości (otyłość skrajna).
Oznaczanie wskaźnika masy ciała ma znaczenie w ocenie zagrożenia chorób związanych z nadwagą i otyłością np. cukrzycą, chorobą niedokrwienną serca, miażdżycą. Im mniejsza wartość BMI, tym ryzyko wystąpienia chorób jest mniejsze.
- BMI jest bardzo prosty w użyciu, jest jednak dosyć niedokładnym wskaźnikiem nadwagi czy też ryzyka chorób z nią związanych.
Np. osoba o rozbudowanej muskulaturze może mieć BMI wskazujące na skrajną otyłość posiadając jednocześnie bardzo mało tkanki tłuszczowej.
O wiele dokładniejszym (lecz trudniejszym do zmierzenia bez specjalistycznej aparatury) wskaźnikiem jest procentowa zawartość tłuszczu w organizmie.
[edytuj] Bibliografia
- Szczeklik, Andrzej (2005) Choroby wewnętrzne, tom I i II. Kraków: Medycyna Praktyczna.