Bibliografia

Z Wikipedii

Ten artykuł dotyczy znaczenia bibliografii. Zobacz też: zalecenia odnośnie umieszczania bibliografii - Wikipedia:Bibliografia.

Dział bibliograficzny w bibliotece uniwersyteckiej w Grazu

Bibliografia (gr. βιβλιογραφία) to zarówno praktyczne jak i teoretyczne zajmowanie się spisywaniem i opisywaniem książek. Głównymi przedstawicielami polskiej bibliografii byli Karol Estreicher, Stanisław Estreicher i Joachim Lelewel.

Bibliografia – w innym znaczeniu to uporządkowany spis dokumentów wg pewnych kryteriów, spełniający określone zadania informacyjne (w praktyce często stosowanych jednocześnie).

Bibliografia [PRE04] to lista wszystkich dokumentów mających związek ze specyfikowanym oprogramowaniem, w tym wszelkiego rodzaju dokumentacja, podręczniki, literatura na temat używanych narzędzi i opisy stosownych norm.

Bibliografie można podzielić na:

Bibliografie ogólne – bibliografia o pełnym zakresie i zasięgu terytorialnym (Bibliografie narodowe, czyli bazy BN);
Bibliografie specjalne – bibliografia o ograniczonym zakresie i zasięgu terytorialnym (Bibliografie wydawnictw zwartych, zawartości czasopism, osobowe, prac magisterskich lub podyplomowych);

dziedzinowe (z określonej dziedziny wiedzy, tematyki);
adnotowane (zawierające informacje o treści opisywanej publikacji;
terytorialne: podmiotowe (dzieła wyd. na terytorium danego regionu) i przedmiotowe (dotyczące określonego terytorium);
ikonograficzne (Bibliografie rycin, drzeworytów, miedziorytów, ilustracji, obrazów, dzieł sztuki);
osobowe: podmiotowe (publikacje określonej osoby) i przedmiotowe (dotyczące określonej osoby);
retrospektywne (dokumenty wyd. co najmniej na rok przed rejestracją), b. bieżące (rejestrujące dokumenty na bieżąco, w ciągu tygodnia, miesiąca, roku);
prospektywne (spis dokumentów przygotowanych do opublikowania lub będących w toku publikacji);
kompletne (wszystkie dokumenty o określonych cechach), bardzo selektywne, np. wyborowe, zalecające (niektóre dokumenty o określonych cechach); od lat 50. XX wieku rozwijają się nowe formy bibliografii:
current contents (publikowane na bieżąco kopie spisów treści czasopism nauk.),
indeks cytowań (opisy dokumentów cytowanych w przypisach i bibliografii załącznikowych wraz z opisami dokumentów je cytujących).

Pierwsze bieżące bibliografie narodowe w Europie i Świecie:

1797–1810 – Journal typographique et bibliographique (Francja)
1825 – Allgemeine Bibliographie fur Deutschland" (Niemcy)
1837 – Publisher's circular (Wlk. Bryt.)
1872 – Publisher's weekly (USA)
1898 – Cumulative book index (USA)

Późniejsze dot. Polski :

1969 - Bibliographie sur la Pologne. Pays - Histoire - Civilisation. Varsovie, PWN
1971 - Bibliographie des travaux des historiens polonais en langues étrangères parus dans les années 1945-1968. Opracow.: Stefania Skwirowska. Wrocław, Ossolineum