Berith
Z Wikipedii
Berith (Beal, Beale, Beall, Berithi, Berithi, Bofry, Bolfri, Bolfry), w demonologii to jeden z wielkich książąt piekła.
Potężny, władający 26 legionami demonów, potrafiący odpowiedzieć prawdziwie na pytania z przeszłości, teraźniejszości i przyszłości, potrafiący przekształcić każdy metal w złoto, potrafiący dać człowiekowi godność i potwierdzić godność człowieka. Mówiący czystym i subtelnym głosem jest wielkim kłamcą, gdy nie odpowiada na pytania. Medium chcące się skontaktować z nim musi posiadać srebrny pierścień i wystawić go przed twarzą demona. Jest przedstawiany jako żołnierz w czerwonym mundurze z złotą koroną na głowie i dosiadający czerwonego konia, według niektórych demonologów posiada czerwoną skórę. Demonolodzy z XVI wieku uważali, że jego moc jest największa w czerwcu. Jako upadły anioł jest odpowiedzialny za morderstwa i bluźnierstwa przeciw Bogu. Należał do grupy aniołów znanej jako Cheruby (cherubini). Chronić przed jego mocą ma modlitwa do św. Barnaby.
Etymologia słowa Berith jest zaczerpnięta z Baal Berith, a więc od bóstwa pochodzenia fenickiego uosabiające dobroczynną siłę słońca. Baal był czczony pierwotnie w Bejrucie (بيروت, Berith, Bayrūt) i Fenicji (na terenach dzisiejszego Libanu, zachodniej Syrii i północnego Izraela).
