Benoît Clapeyron

Z Wikipedii

Benoît Paul Émile Clapeyron (ur. 26 lutego 1799 w Paryżu, zm. 28 stycznia 1864 w Paryżu) – fizyk i matematyk francuski. Jeden z twórców podstaw współczesnej termodynamiki, profesor uczelni inżynieryjnych, projektant urządzeń kolejowych oraz członek Francuskiej Akademii Nauk.

Benoît Émile Clapeyron ukończył studia w École Polytechnique i École des mines, po czym w 1820 r. wyjechał do Petersburga gdzie objął posadę profesora fizyki w École des Travaux Publics. Do Paryża powrócił w lipcu 1830 r. aby zająć się budową pierwszej francuskiej linii kolejowej Paryż – Wersal – Saint-Germain.

W 1834 r., zafascynowany pracami Carnota nad teorią działania silnika parowego, opublikował swoje przemyślenia na ten temat. W pracy tej zawarł m.in. wykres obrazujący wpływ zmian temperatury na ciśnienie pary wodnej oraz wykazał, że procesy sprężania i rozprężania gazów w warunkach izotermicznych są całkowicie powtarzalne i zachodzą zawsze jednakowo niezależnie od tego, co się wcześniej z danym gazem działo.

W 1843 r. Clapeyron zdefiniował pojęcie termodynamicznej przemiany odwracalnej. Definicja ta umożliwiła mu sformułowanie zasady Carnota (czyli II zasady termodynamiki) w formie prostego wzoru, który można było łatwo wykorzystywać w praktyce. Zatosowanie koncepcji odwracalnej przemiany do gazów naprowadziło go z kolei do sformułowania równania stanu gazu idealnego - czyli do słynnego tak nazywanego w Polsce równania Clapeyrona, które w oryginalnej formie dla 1 mola gazu miało postać:

pV=R(t+273)

gdzie: p to ciśnienie, V to objętość, R - to stała obliczana dla danego gazu, t - to temperatura w °C.

[edytuj] Zobacz też

• równanie Clapeyrona dotyczące przemian fazowych ciecz-para i ciało stałe-para
• równanie Clausiusa-Clapeyrona