Azotany(III)

Z Wikipedii

Azotany(III) (dawniej azotyny) to sole lub estry kwasu azotowego(III).

Spis treści 1 Budowa azotanów(III) 2 Właściwości 3 Otrzymywanie 4 Ważniejsze azotany(III) 5 Zobacz też

[edytuj] Budowa azotanów(III)

Wszystkie azotany(III) zawierają jon NO₂^-. Jon ten jest izoelektronowy (ma tę samą ilość elektronów i ich rozmieszczenie) z cząsteczką ozonu. Od anionu NO₃^- występującego w azotanach(V) różni się tym, że trzeci ze zhybrydyzowanych orbitali sp² nie tworzy wiązania z atomem tlenu - zostaje zajęty przez niewiążącą parę elektronową. Obydwa wiązania N-O są więc równocenne, a cząsteczka ma kształt trójkąta.

W wyniku przyjęcia przez jon NO₂^- kationu (np. wodoru czy metalu), na utworzenie wiązania jest zużywana jedna z niewiążących par elektronowych któregoś z atomów tlenu. W przypadku reakcji jonu NO₂^- np. z atomem węgla powstają zarówno estry kwasu azotowego(III), jak i związki nitrowe.

[edytuj] Właściwości

Nieorganiczne azotany(III) są substancjami krystalicznymi. Rozpuszczają się w wodzie. Mogą wykazywać zarówno właściwości redukujące, np. wobec nadmanganianu potasu w kwaśnym środowisku:

2KMnO₄ + 5KNO₂ + 3H₂SO₄ → 2MnSO₄ + 5KNO₃ + K₂SO₄ + 3H₂O

czyli jonowo:

2MnO₄^- + 5NO₂^- + 6H⁺ → 2Mn²⁺ + 5NO₃^- + 3H₂O,

jak i utleniające, np. wobec wodorków niemetali.

[edytuj] Otrzymywanie

Azotany(III) można otrzymać przez wprowadzenie mieszaniny tlenku azotu(II) i tlenku azotu(IV) do roztworów wodorotlenków lub węglanów metali alkalicznych, np.

2NaOH + NO + NO₂ → 2NaNO₂ + H₂O

Inną metodą jest redukcja stopionych azotanów(V) metalicznym ołowiem, np.

NaNO₃ + Pb → NaNO₂ + PbO

Niektóre azotany(V) redukują się do azotanów(III) pod wpływem podgrzania, np.

2KNO₃ → 2KNO₂ + O₂

[edytuj] Ważniejsze azotany(III)

• azotan(III) potasu
• azotan(III) sodu
• azotan(III) amonu
• azotan(III) etylu
• azotan(III) pentylu

[edytuj] Zobacz też

• cykl azotowy