Archeotyris
Z Wikipedii
Archeotyris | |
Systematyka | |
Domena | eukarioty |
Królestwo | zwierzęta |
Typ | strunowce |
Podtyp | kręgowce |
Gromada | synapsydy |
Takson | Eupelycosauria |
Rodzina | Ophiacodontidae |
Rodzaj | Archaeothyris |
Gatunek | *A. florensis |
Nazwa systematyczna | |
Archaeothyris |
Archaeothyris jest nazwą rodzajową jednego z najstarszych znanych pelykozaurów. Za starszego uważa się jedynie klepsydropsa oraz protoklepsydropsa, ale zły stan zachowania szkieletu tego drugiego nie daje nam pewności.
Archaeothyris żył w środkowym karbonie (około 320 milionów lat temu). Jego szczątki odkryto na terenie Nowej Szkocji w Kanadzie, w pobliżu miejsc odnalezienia skamieniałości najstarszego znahego owodniowca, Hylonomusa i jednego z najstarszych poznanych diapsydów o nazwie Petrolakozaur. Także czas występowania tych zwierząt był dość zbliżony.
Zwierzę zamieszkiwało bagna, obecne w karbonie na terenie Nowej Szkocji.
Archaeothyris miał wraz z długim ogonem 50 cm długości. Posiadał on mocne szczęki, które potrafił zapewne otwierać szerzej niż pierwotne owodniowce, oraz mocno zaciskać. Wyposażone były one w zestaw ostrych zębów o ujednoliconym kształcie, lecz zróżnicowanej długości. Ich wygląd świadczy, że zwierzę było drapieżnikiem. Wiemy, że u późniejszych pelykozaurów, będących być może potomkami Archaeothyris, nastąpiło dalsze zróżnicowanie uzębienia.
Uważa się, że Archaeothyris był najstarszym członkiem rodziny Ophiacodontidae, do której należał późniejszy Ophiacodon.
Okres istnienia
Archeotyris
◄ mln lat temu |
||||||||||||
◄ 4,6 mld | 542 | 488 | 444 | 416 | 359 | 299 | 251 | 200 | 145 | 65 | 23 | 2 |