Alfons VIII Szlachetny
Z Wikipedii
Alfons VIII Kastylijski, nazywany Él de las Navas (ur. 11 listopada 1155, w Sorii, zm. 5 października 1214, w Gutierre-Muñoz) - król Kastylii i Leónu od 1158 do śmierci.
Był synem króla Sancho III Upragnionego i jego żony - Blanki z Nawarry, córki króla Garcii IV Odnowiciela. Został najlepiej zapamiętany ze względu na swój udział w rekonkwiście i upadku Kalifatu Almohadów. Po odniesieniu ogromnej porażki pod Alarcos właśnie z rąk Almohadów, poprowadził armię złożoną z hiszpańskich i zagranicznych chrześcijańskich książąt. Odniósł zwycięstwo w bitwie pod Navas de Tolosa w 1212 - przełomowej bitwie rekonkwisty.
Przewidział również dominację Kastylii nad Leónem oraz zawarł przymierze z Aragonią przez co, otworzył drogę do zjednoczenia wszystkich hiszpańskich księstw w jedno państwo. Założył pierwszy hiszpański uniwersytet - Studium generale w Palenci, który jednak nie dotrwał nawet do jego śmierci.
[edytuj] Małżeństwo i potomkowie
We wrześniu 1170, w Burgos ożenił się z Eleonorą Plantagenet, córką króla Anglii - Henryka II i Eleonory Akwitańskiej. Para miała 12 dzieci:
- Berenguelę lub Berengarię (1180–1246), żonę Alfonsa IX - króla Leonu, regentkę Kastylii,
- Sancha (1181),
- Sanchę (1182–1184),
- Urrakę (1186–1220), żonę Alfonsa II Grubego - króla Portugalii,
- Blankę (1188–1252), żonę Ludwika VIII Lwa - króla Francji,
- Ferdynanda (1189–1211),
- Mafaldę (1191–1204),
- Henryka (1192 i zmarłego w dzieciństwie)
- Konstancję (1196 i zmarłą w dzieciństwie),
- Eleonorę (1202–1244), żonę Jakuba II - króla Aragonii,
- Henryka I (1204–1217), kolejnego króla Kastylii,
- Konstancję (zm. 1243), przełożoną w zakonie w Las Huelgas.
| Poprzednik Sancho III Upragniony |
 |
Król Kastylii i Leónu 1158-1214 |
|
Następca Henryk I Kastylijski |
