Aleksander Samsonow
Z Wikipedii
Aleksander Wasiliewicz Samsonow (ur. 2 listopada 1859, zm. 29 sierpnia 1914) — generał rosyjski, dowódca wojskowy w czasie I wojny światowej.
Do armii zaciągnął się mając 18 lat i wziął udział w wojnie rosyjsko-tureckiej 1877 - 1878. Po wojnie rozpoczął edukację w akademii wojskowej w Sankt Petersburgu.
Dowodził jednostką kawalerii podczas tłumienia powstania bokserów w roku 1900 oraz w wojnie rosyjsko-japońskiej w latach 1904 - 1905. Zyskał wtedy reputację energicznego i dzielnego dowódcy. Byli jednak obserwatorzy, którzy wątpili w jego umiejętności strategiczne. Po bitwie pod Mukdenem w roku 1905 oskarżył generała Paula von Rennenkampfa o zaniechanie udzielenia mu pomocy w czasie walki. Między dowódcami doszło do rękoczynów. Po wojnie rosyjsko-japońskiej w roku 1906 Samsonow został szefem sztabu Warszawskiego Okręgu Wojskowego a później rządcą w Turkmenistanie.
Na początku I wojny światowej, Samsonow został dowódcą rosyjskiej II Armii atakującej Prusy Wschodnie. Realizując zamiar połączenia swych jednostek z wojskami generała Rennenkampfa jego wojska przemieszczały się powoli w stronę południowo-zachodniej części Prus Wschodnich. Jednakże brak dobrej komunikacji uniemożliwił koordynację i zniszczył ten plan.
Wojska niemieckie, dowodzone przez przybyłych do Prus Wschodnich generałów Paula von Hindenburga oraz Ericha Ludendorffa, związały walką siły Samsonowa . W ciągu sześciu dni walk od 22 sierpnia 1914 Rosjanie odnieśli kilka sukcesów dzięki przewadze liczebnej, jednak 29 sierpnia Prusakom udało się otoczyć siły Samsonowa pod Tannenbergiem (dziś Stębark). Generał Samsonow próbował co prawda wyrwać się z kotła, lecz powiodło się to jedynie nieznacznej części (ok. 10 tys.) pierwotnie 150-tys. armii.
Samsonow był w szoku po klęsce, nie wiedział jak zdać raport o skali przegranej carowi Mikołajowi II. Było to przyczyną samobójstwa, które popełnił w pobliżu Willenberg 29 lub 30 sierpnia 1914 roku.
