Aleksander Potocki (1798-1868)
Z Wikipedii
| Aleksander Potocki | |
 Pilawa |
|
| Data urodzenia | 1798 |
| Miejsce urodzenia | Tulczyn |
| Data śmierci | 1868 |
| Miejsce śmierci | Włochy |
| Rodzina | Potoccy |
| Rodzice | Stanisław Szczęsny Potocki Zofia Celina Clavone Wittowa |
Aleksander Potocki herbu Pilawa (ur. 1798, zm. 1868) wojskowy, powstaniec 1830, emigrant, filantrop. Był bezżenny. Zaczynał karierę w armii rosyjskiej, w 1820 r. został oszukany przez brata Mieczysława, który zajął siedzibę rodową - Tulczyn, z racji starszeństwa należną Aleksandrowi. Po śmierci matki odziedziczył dobra humańskie Potockich z Zofiówką.
Przerwał karierę w wojsku rosyjskim w randze pułkownika tuż przed nominacją generalską. Wziął udział w powstaniu listopadowym, w czasie którego przystąpił do formowania pułku jazdy za własny kapitał, nie przystąpił jednak do walki w wyniku choroby.
Po upadku powstania wyemigrował, a jego dobra na Ukrainie zostały skonfiskowane na rozkaz Mikołaja I w 1832 r. Posiadał fundusze na zachodzie, które pozwoliły mu na dostatnie życie.
Zajmował się działalnością charytatywną, do końca życia był związany ze sprawą narodową.
Do ciekawostek należy pogłoska o upodobaniach seksualnych Aleksandra, był fetyszystą wysokiego wzrostu partnerek, które z lubością... mierzył[1]
Przypisy
- ↑ Łojek J. (1983, wyd. II), Potomkowie Szczęsnego. Dzieje fortuny Potockich z Tulczyna 1799-1921, Lublin, Wydawnictwo Lubelskie, ISBN 8322201192
