127 Johanna
Z Wikipedii
(127) Johanna | |
Odkrywca | Prosper Henry |
Data odkrycia | 5 listopada 1872 |
Nr kolejny planetoidy | 127 |
Charakterystyka orbity (J2000) | |
Występowanie planetoidy |
Pas główny |
Średnia odległość od Słońca |
2,7560 j.a. |
Mimośród | 0,064 |
Peryhelium | 2,579 j.a. |
Aphelium | 2,934 j.a. |
Okres obiegu wokół Słońca |
4,58 lat . dni godzin |
Średnia prędkość orbitalna |
17,92 km/s |
Nachylenie orbity względem ekliptyki |
8,24° |
Charakterystyka fizyczna | |
Średnica | 124,6 km |
Masa | ? × 10? kg |
Średnia gęstość | ? g/cm3 |
Okres obrotu wokół własnej osi |
11 h |
Albedo | 0,054 |
Jasność absolutna | 8,30 m |
Typ spektralny | Typ CX |
Średnia temperatura powierzchni | ~168K |
127 Johanna to planetoida krążąca pomiędzy orbitami Marsa i Jowisza.
Spis treści |
[edytuj] Odkrycie
Została odkryta 5 listopada 1872 roku w Paryżu przez Prospera Henryego. Nazwa planetoidy została nadana na cześć Joanny d'Arc, francuskiej bohaterki narodowej.
[edytuj] Orbita
127 Johanna krąży w średniej odległości 2,75 jednostek astronomicznych od Słońca (okres obiegu to ok. 4,6 roku). Ma średnicę ok. 124,6 km i wykonuje jeden pełny obrót wokół własnej osi w czasie ok. 11 godzin.
127 Johanna ma bardzo ciemną powierzchnię i prawdopodobnie składa się z pierwotnych węglanów.
[edytuj] Zobacz też
[edytuj] Linki zewnętrzne
- Baza danych małych ciał Układu Słonecznego Jet Propulsion Laboratory
- 127 Johanna w bazie JPL
- Diagram orbity 127 Johanna