See also ebooksgratis.com: no banners, no cookies, totally FREE.

CLASSICISTRANIERI HOME PAGE - YOUTUBE CHANNEL
Privacy Policy Cookie Policy Terms and Conditions
Żywiec gruczołowaty - Wikipedia, wolna encyklopedia

Żywiec gruczołowaty

Z Wikipedii

Żywiec gruczołowaty
Systematyka wg Reveala
Domena jądrowce
Królestwo rośliny
Podkrólestwo naczyniowe
Nadgromada nasienne
Gromada okrytonasienne
Klasa Rosopsida
Rząd kaparowce
Rodzina kapustowate
Rodzaj żywiec
Nazwa systematyczna
Dentaria glandulosa L.
Galeria zdjęć i grafik

Żywiec gruczołowaty (Dentaria glandulosa) – gatunek rośliny wieloletniej należący do rodziny kapustowatych. Jest subendemitem ogólnokarpackim. Poza Karpatami występuje tylko w niewielu miejscach na niżu.

[edytuj] Charakterystyka

Łodyga
Wzniesiona, naga, nierozgałęziona, osiąga wysokość 10-30 cm. Roślina ma słaby zapach czosnku.
Liście
Roślina wytwarza tylko kilka liści: przy ziemi 1 lub 2 liście odziomkowe i na łodydze, w jej górnej części 3 liście tworzące okółek. Wszystkie liście są złożone – dłoniasto trójlistkowe. Poszczególne listki są lśniące, podługowatolancetowate i zaostrzone, a ich brzegi są nierówno ząbkowane. Wyrastają równocześnie z kwiatami.
Kwiaty
Wyrastają na długich szypułkach na szczycie łodygi, tworząc grono zawierające tylko kilka dużych kwiatów. Zarówno kielich, jak i korona są wolne i mają po 4 działki. Działki korony (płatki) mają fioletowy kolor, słupek jest jeden, pręcików 6 dwusilnych (4 dłuższe i 2 krótsze). Roślina kwitnie wiosną (kwiecień), przed rozwojem liści przez drzewa, pod którymi rośnie, jest owadopylna.
Owoc
Wydłużona łuszczyna z okrągławymi, ciemnymi nasionami.
Biotop, wymagania
Rośnie przeważnie w lasach liściastych (głównie bukowych), gdzie tworzy często całe łany, ale spotkać ją można także w lasach mieszanych i iglastych. Roślina cieniolubna, typowo leśna. W Tatrach rośnie głównie w reglu dolnym, ale dochodzi aż do wysokości 1500 m. n.p.m. Geofit. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla All. Fagion, Ass. Dentario glandulosae-Fagetum [1].
Zobacz też
Rośliny tatrzańskie.

Przypisy

  1. Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4. 

[edytuj] Bibliografia

  1. Zbigniew Mirek, Halina Pięknoś-Mirkowa: Kwiaty Tatr. Przewodnik kieszonkowy. Warszawa: MULTICO Oficyna Wyd., 2003. ISBN 83-7073-385-9. 
  2. Zofia Radwańska-Paryska: Rośliny tatrzańskie. Warszawa: WSiP, 1988. ISBN 83-09-00256-4. 
  3. Władysław Szafer, Stanisław Kulczyński: Rośliny polskie. Warszawa: PWN, 1953. 


aa - ab - af - ak - als - am - an - ang - ar - arc - as - ast - av - ay - az - ba - bar - bat_smg - bcl - be - be_x_old - bg - bh - bi - bm - bn - bo - bpy - br - bs - bug - bxr - ca - cbk_zam - cdo - ce - ceb - ch - cho - chr - chy - co - cr - crh - cs - csb - cu - cv - cy - da - de - diq - dsb - dv - dz - ee - el - eml - en - eo - es - et - eu - ext - fa - ff - fi - fiu_vro - fj - fo - fr - frp - fur - fy - ga - gan - gd - gl - glk - gn - got - gu - gv - ha - hak - haw - he - hi - hif - ho - hr - hsb - ht - hu - hy - hz - ia - id - ie - ig - ii - ik - ilo - io - is - it - iu - ja - jbo - jv - ka - kaa - kab - kg - ki - kj - kk - kl - km - kn - ko - kr - ks - ksh - ku - kv - kw - ky - la - lad - lb - lbe - lg - li - lij - lmo - ln - lo - lt - lv - map_bms - mdf - mg - mh - mi - mk - ml - mn - mo - mr - mt - mus - my - myv - mzn - na - nah - nap - nds - nds_nl - ne - new - ng - nl - nn - no - nov - nrm - nv - ny - oc - om - or - os - pa - pag - pam - pap - pdc - pi - pih - pl - pms - ps - pt - qu - quality - rm - rmy - rn - ro - roa_rup - roa_tara - ru - rw - sa - sah - sc - scn - sco - sd - se - sg - sh - si - simple - sk - sl - sm - sn - so - sr - srn - ss - st - stq - su - sv - sw - szl - ta - te - tet - tg - th - ti - tk - tl - tlh - tn - to - tpi - tr - ts - tt - tum - tw - ty - udm - ug - uk - ur - uz - ve - vec - vi - vls - vo - wa - war - wo - wuu - xal - xh - yi - yo - za - zea - zh - zh_classical - zh_min_nan - zh_yue - zu -