Z Wikipedii
Żankiel zwyczajny (Sanicula europaea L.) – gatunek byliny należący do rodziny selerowatych. Występuje w Europie, północnej Afryce i na znacznych obszarach Azji (Kaukaz, Syria, Persja, Mała Azja, Wyspy Sundajskie). W Polsce roślina dość pospolita zarówno na niżu, jak i w niższych położeniach górskich.
[edytuj] Charakterystyka
- Łodyga
- Wzniesiona, o wysokości do 50 cm, żeberkowana, bardzo słabo ulistniona (co najwyżej pojedynczy liść pod kwiatostanem).
- Liście
- Liście odziomkowe, okrągłe, dłoniasto złożone z pięciu zazębiających się 3-wrębnych odcinków o klinowatej nasadzie. Są błyszczące, długoogonkowe, nagie.
- Kwiaty
- Zebrane w baldachy złożone na szczycie łodygi. Główkowate baldaszki składają się z promienistych, 5-krotnych, drobnych kwiatów o białych lub różowych płatkach korony. Słupek dwukrotny z dwoma szyjkami, 5 pręcików wyrastających pomiędzy szyjkami słupka. Przeważnie przedprątne kwiaty, zapylane przez drobne owady. Roślina miododajna, kwitnie od marca do czerwca.
- Owoc
- Z każdego kwiatu powstają dwie rozłupki z haczykami o długości 4-5 mm. Posiadają haczyki, którymi przyczepiają się do sierści zwierząt i ubrań ludzi, rozsiewając się w ten sposób.
- Biotop, wymagania
- Lasy liściaste i zarośla. Preferuje gleby zasobne w wapno i umiarkowanie wilgotne. Hemikryptofit. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla rzędu (O.) Fagetalia[1].
[edytuj] Ciekawostki
[edytuj] Bibliografia
- Jindřich Krejča, Jan Macků: Atlas roślin leczniczych. Warszawa: Zakł. Nar. im. Ossolińskich, 1989. ISBN 83-04-03281-3.
- Tadeusz Traczyk: Rośliny lasu liściastego. Warszawa: PZWS, 1959.
- Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.
- Władysław Szafer, Stanisław Kulczyński: Rośliny polskie. Warszawa: PWN, 1953.
- ↑ Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.
Galeria zdjęć i grafik
