Perèa
Un article de Wikipèdia, l'enciclopèdia liura.
Perèa foguèt una region a l'èst del Jordan entre lo lac de Tiberiàs e la mar Mòrta de l'epòca erodiana. Las ciutats principalas èran Amathus e Betharamphtha. Los limits èran entre la ciutat de Pella al nòrd, la de Filadèlfia a l'èst, Moab al sud, e lo Jordan a l'oèst. Foguèt dominada pels cananeus fins al sègle XIV quand passèt a Ammon. Dins lo sègle XIII aC passèt al rei cananèu Sihon de Khesbon mas al sègle següent se'n apoderèron los israelitas. Pertenguèt a Israèl fins a la mitat del sègle IX aC quand los ammonitas la tornèron ocupar. Los macabèus la recuperèron vèrs lo 160 aC. En 63 aC passèt a Roma. Faguèt partida del reialme d'Eròdes lo Grand. En 4 aC un esclau de Eròdes lo Grand, Simon, s'apoderèt de la region e reclamèt lo titol reial de son senhor defunt, mas los romans dominèron la revòlta. La region foguèt donada a Eròdes Antipas, tetrarca de Galilèa fins a 39, e a la seguida passèt a Eròdes Agripa de Batanèa, que uniguèt la Batanèa e la Galilèa fins a 44. Tornèt puèi èsser de possession dirècta romana.
