Kongedømet Italia
Frå Wikipedia – det frie oppslagsverket
|
Kongedømet Italia (italiensk Regno d'Italia) var ein stat grunnlagd i 1861 med samlinga av Italia med hjelp av Kongedømet Sardinia. Det eksisterte fram til 1946 då italienarane stemde for ein republikansk konstitusjon. Kongedømet var den første italienske staten som inkluderte heile Den italienske halvøya sidan fallet til Romarriket.
I perioden under regimet til det nasjonale fascistpartiet under diktatoren Benito Mussolini frå 1922 til 1943 vart kongedømet av nasjonalistane og fascistane ofte kalla «Det italienske riket» (italiensk Impero Italiano) eller «Det nye Romarriket» (italiensk Nuovo Impero Romano, latin Novum Imperium Romanum), men desse vart ikkje nytta offisielt. Namnet som historikarar ofte nyttar om Kongedømet Italia under styret til Mussolini og fascistane er Fascist-Italia. Under fascismen var Kongedømet alliert med Nazi-Tyskland under den andre verdskrigen fram til 1943. Dei siste to åra av krigen byta Kongedømet Italia til dei allierte si side etter å ha jaga bort Mussolini som statsminister og nedlagt forbod mot Fascistpartiet. Restane av fasciststaten kjempa mot dei allierte som ein marionettstat under Nazi-Tyskland kalla «Den italienske sosialrepublikken», framleis styrt av Mussolini og fanatiske fascistar i Nord-Italia. Kort tid etter krigen førte borgarleg misnøye til at det i 1946 vart halde ei folkeavstemming om Italia framleis skulle vere eit monarki eller verte ein republikk. Italienarane valde bort monarkiet og danna Den italienske republikken, som i dag utgjer Italia.
[endre] Kjelde
- Denne artikkelen bygger på «Kingdom of Italy (1861–1946)» frå Engelsk Wikipedia, den 7. januar 2008.