Maxentius
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
| Maxentius 278-312 |
|||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 |
|||||||||||||||||||||||||||
| Voorganger: Constantius I Chlorus |
Keizer van Rome 306-312 |
Opvolger: Constantijn de Grote |
|||||||||||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||||||||||||
| Tijdvak | Tetrarchie | ||||||||||||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||||||||||||
Marcus Aurelius Valerius Maxentius (ca. 278 - 28 oktober 312) was Keizer van Rome van 28 oktober 306 tot 28 oktober 312. Hij wordt een usurpator genoemd, aangezien hij geen recht had op de titel en niet door de andere keizers erkend werd.
[bewerk] Biografie
Maxentius was de zoon van keizer Maximianus en diens vrouw Eutropia. Hij trouwde met Valeria Maximilla, de dochter van keizer Galerius. Ze hadden twee zoons, waarvan de oudste Valerius Romulus de enige is waarvan de naam bekend is. Toen deze in 309 op veertienjarige leeftijd overleed, werd hij gecremeerd en geplaatst in een mausoleum in de Villa van Maxentius aan de Via Appia.
Als zoon van een keizer leek Maxentius voortbestemd om het zelf ook te worden. Keizer Galerius had echter een hekel aan Maxentius en zette Diocletianus onder druk om te zorgen dat Maxentius nooit Caesar zou worden. Maxentius werd dat ook nooit, maar werd wel senator.
Toen Constantijn de Grote na de dood van zijn vader Constantius I Chlorus in 306 Caesar werd, gingen er in Rome al snel geruchten rond dat hij de Praetoriaanse garde wilde opheffen als hij terug was. De leiding van de garde bood daarom aan Maxentius het keizerschap aan. Maxentius accepteerde en werd op 28 oktober door de garde benoemd. Maxentius noemde zichzelf echter niet Augustus, maar princeps, om zo zijn tegenkeizers niet teveel uit te dagen. Datzelfde jaar begon hij aan de basilica Maxentii die bekend zou worden als de Basilica Constantini die door Constantijn de Grote zou afgewerkt worden.
Om wat legitimiteit te verwerven dwong Maxentius zijn vader om medekeizer te worden. Het gebied onder zijn controle bestond uit Italië, Africa, Corsica en Sardinië. Maxentius politiek van niet uitdagen werkte niet. In 307 stuurde Galerius zijn medekeizer Severus II naar Italië om af te rekenen met Maxentius. Deze kocht echter de troepen van Severus om, nam hem gevangen en executeerde hem halverwege 307. Hierna begon Maxentius zich Augustus te noemen. In datzelfde jaar was er een brand te Rome die de tempel van Venus en Roma verwoestte. Maxentius restaureerde hierop de tempel, als teken van zijn "heidense" geloof hoewel hij de christenen gedoogde in zijn rijk. Vooral Mars kon zijn voorkeur genieten, daar deze vaak geassocieerd werd met zijn vader Maximianus. Door de christenvervolgingen onder Diocletianus waren er onrusten in de kerk en verbande Maxentius paus Marcellus I en paus Eusebius.
Om Severus te wreken viel Galerius later in 307 Italië binnen. Hij belegerde Interamna, maar zijn leger was niet groot genoeg om de stad in te kunnen nemen. Onderhandelingen met Maxentius liepen spaak toen Galerius ontdekte dat Maxentius zijn troepen probeerde om te kopen. Galerius vertrouwde de boel niet en trok zijn leger terug.
Naast de invasies van Severus en Galerius had Maxentius nog het probleem van zijn vader, die tussen 308 en 310 verscheidene pogingen deed om hem af te zetten. Die probeerde dat eerst eigenhandig, en toen dat mislukte probeerde hij Constantijn over te halen. Toen ook dat niet lukte deed hij een poging om Diocletianus over te halen weer keizer te worden. Maximianus was gefrustreerd van al dit falen en vertrok weer naar Gallia, waar hij Constantijn nog probeerde te vermoorden, maar toen ook dit mislukte pleegde hij zelfmoord.
Maxentius' dus niet al te stevige machtspositie werd verder ondermijnd door een opstand van de vicarus van Africa, Domitius Alexander, in 308. Een jaar later was hij alweer verslagen, maar Rome kreeg in de tussentijd een ernstig tekort aan graan.
In het begin van 312 trok Constantijn Italië binnen om Maxentius af te zetten. Op 28 oktober kwam het tot de slag bij de Milvische brug, die door Constantijn werd gewonnen. Waarom Maxentius Constantijn daar aanviel is niet bekend, waarschijnlijk hadden zijn priesters positieve voortekenen waargenomen op die dag, de dag vóór Maxentius' dies imperii. Na de slag vluchtten Maxentius en zijn leger. In de verwarring is hij in het water gevallen en verdronken.
[bewerk] Actueel: scepters gevonden
In december 2006 zijn op de Palatijn te Rome vlak bij de ingang van het Forum Romanum vier houten kistjes gevonden, met daarin de resten van, naar men aanneemt, de scepters en ceremoniële lansen van Maxentius. Dit is een unieke vondst: er zijn geen andere scepters overgeleverd van Romeinse keizers. Bekend is dat Constantijn het lijk van Maxentius in zijn triomftocht door Rome mee heeft laten "paraderen". Men veronderstelt dat de medestanders van Maxentius rond de verloren slag bij de Milvische brug zijn scepters hebben begraven.
[bewerk] Externe link
 |
Meer afbeeldingen die bij dit onderwerp horen, zijn te vinden op de pagina Maxentius op Wikimedia Commons.
|
