Domitius Alexander
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Lucius Domitius Alexander (? - 311?) was Romeins vicarius in Africa. In 308 verklaarde hij zich tot Keizer van Rome.
Van Alexander is weinig bekend. Mogelijk is hij geboren in Pannonia of in Phrygia. In 308 was hij vicarius (een soort stadhouder) in Africa. Mogelijk was hij dat al eerder van 303 tot 306.
Maxentius, de illegitieme keizer in Rome, wilde graag zeker weten dat de provincie Africa onder zijn gezag stond. Daarom wilde hij dat Alexander zijn zoon naar Rome zou sturen, om hem daar als gijzelaar achter de hand te hebben. Zo zou hij altijd kunnen rekenen op steun in Africa als het elders mis ging. Alexander weigerde echter, en zijn troepen verklaarden hem tot keizer, hoewel hij al oud was.
Alexander's opstand bleek van korte duur: Rufius Volusianus, prefect van de praetoriaanse garde, en Zenas versloegen eind 309 de usurpator en namen hem gevangen. Alexander werd geëxecuteerd, maar dit was mogelijk pas in 311.
Er is bewijs in een inscriptie (CIL VIII, 22183) dat Alexander een verbond had gesloten met Constantijn de Grote, die Maxentius ook weg wilde hebben. Als jaar van het sluiten van dit pact wordt 310 genoemd, maar volgens andere bronnen was Alexander toen al afgezet en gevangen genomen.
