Lockheed P-80 Shooting Star
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
| Lockheed P-80 Shooting Star | |
|---|---|
 |
|
|
|
|
| Rol: | Jachtvliegtuig |
| Bemanning: | 1 (2 voor de T.33) |
| Varianten: | XP-80, XP-80A, YP-80A, P-80A, F-80A, XP-80B, P-80B, F-80B, P-80C, F-80C, XFP-80A, XF-14, ERF-80A, F-14A, FP-80A, RF-80A, RF-80C, DF-80A, QF-80A, QF-80C, QF-80F, TP-80C, TF-80C, TO-1, TV-1 |
|
|
|
| Gebruik: | Verenigde Staten |
|
|
|
| Lengte: | 10,49m |
| Hoogte: | 3,43m |
| Spanwijdte: | 11,32m |
| Vleugeloppervlak: | 22,07m² |
|
|
|
| Leeggewicht: | 3819kg |
| Startgewicht: | 5738kg |
| Max. gewicht: | 7646kg |
|
|
|
| Motor(en): | 1× Allison J33-A-35 centrifugale compressor turbojet |
| Stuwkracht: | 24,0kN |
|
|
|
| Topsnelheid: | 965 km/u |
| Klimsnelheid: | 23,3m/s |
| Actieradius: | 1930km |
| Dienstplafond: | 14000m |
|
|
|
| Boordgeschut: | 6x 12.7 mm machinegeweren (300 schoten per geweer, 1800 schoten totaal) |
| Bommen: | 2x 454 |
| Raketten: | 10-16 ongeleide raketten |
|
|
|
De Lockheed P-80 Shooting Star was de eerste operationele straaljager bij de United States Army Air Forces. De P-59A Airacomet bestond reeds voor de P-80, maar er werden slechts ca. 30 van gebouwd en is nooit operationeel geweest. De P-80 was één van de eerste operationele straaljagers met een motor in de romp (de eerste straaljagers hadden hun straalmotoren buiten de romp, wat de reparatie vergemakkelijkte), een configuratie afgeleid van de De Havilland DH.100 Vampire.
[bewerk] Interne Links
Ontwerpvolgorde : XP-77-XP-78-XP-79-Lockheed P-80 Shooting Star-XP-81-P-82-XP-83
