Kernmacht
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Een kernmacht of atoommacht is een staat die over kernwapens en de benodigde geleidende systemen beschikt om deze kernwapens voor militaire doeleinden te gebruiken.
Inhoud |
[bewerk] Lijst van landen met het aantal aanwezige kernwapens
- Verenigde Staten - 10.640
- Rusland - 3.344[1]
- China - 400
- Frankrijk - 350
- Verenigd Koninkrijk - 200
- India - 75-115
- Pakistan - 30-55
In 1985 waren er 65.000 kernwapens, een recordhoogte. In 2002 waren het er nog ongeveer 40.000.
(Cijfers van [2])
[bewerk] Lijst van andere landen met kernwapens
Deze landen bezitten zeer waarschijnlijk kernwapens, maar dit is onvoldoende bevestigd.
- Israël - 100-200. Van Israël wordt aangenomen dat het kernwapens bezit, maar het land heeft dit nooit publiekelijk toegegeven of een kernproef genomen.
- Noord-Korea - 2-5. Noord-Korea geeft aan kernwapens te bezitten, en nam op 9 oktober 2006 een kernproef. De explosie had een kracht van minder dan 1 kiloton, maar er is wel radioactiviteit gemeten. Men neemt aan dat de kernreactie waarschijnlijk niet volledig heeft kunnen verlopen.
Verder heeft een aantal NAVO-landen kernwapens in bezit van de Verenigde Staten. Onder anderen Nederland, België, Duitsland, Italië en Turkije. De meeste landen bevestigen dit overigens niet, maar ontkennen het ook niet.
[bewerk] Kernwapenprogramma's in andere landen
Landen waarvan gedacht wordt (of die ervan verdacht worden) dat ze in het bezit zijn van tenminste één (niet noodzakelijkerwijs bevestigd) kernwapen, of onderzoekprogramma's hebben of hebben gehad met een realistische kans van slagen op de productie van een kernwapen:
- Argentinië - Onderzoeksprogramma naar kernwapens [3]
- Wit-Rusland - Een aantal Oost-Europese landen erfden nucleaire voorraden die aanwezig waren op hun territorium ten tijde van de val van de Sovjet-Unie in 1990. Wit-Rusland had 81 single warhead missiles die het in 1996 terugstuurde naar Rusland. [4]
- België - Op de Luchtmachtbasis van Kleine Brogel zou het Amerikaanse leger enkele kernwapens houden voor strategische doeleinden. Dit werd op 24 januari 2008 ongewild bevestigd door de Belgische minister de Crem van Defensie. Tijdens een werkbezoek meldde hij dat er "nucleaire capaciteit" aanwezig is. België beschikt verder over een zeer uitgebreide kennis inzake nucleair onderzoek in onder meer Belgonucleaire en het Studiecentrum voor kernenergie te Mol. België is op technologisch vlak capabel om in korte tijd kernwapens te ontwikkelen.
- Brazilië - Leidde een nucleair onderzoeksprogramma. [5]
- Egypte - Had een kernwapenonderzoeksprogramma van 1954 tot 1967. [6]
- Israël - Geen lid van het Non-proliferatieverdrag, heeft geweigerd te ontkennen in het bezit te zijn van kernwapens. Verdacht van het bezit van kernwapens door het Internationaal Atoomenergie Agentschap. Volgens de National Resources Defense Council en de Federation of American Scientists, bezit het tussen de 100 en 200 wapens. Op 11 juli 2005 liet de BBC een reportage zien op basis van documenten die gedetailleerd weergeven dat in 1958 bewindslieden van de UK Atomic Energy Authority 20 ton zwaar water aan Israël verkochten. Noorwegen trad op als tussenpersoon, omdat in geval van een directe verkoop tussen het Verenigd Koninkrijk en Israël garanties zouden moeten worden gegeven om te vermijden dat Israël de nucleaire technologie voor bommen zou gebruiken. De Verenigde Staten waren niet ingelicht over de transactie. Indertijd kocht Israël nog voornamelijk wapens in Frankrijk en het Verenigd Koninkrijk. Zie ook Dimona en Mordechai Vanunu.[7]
- Iran - Iran ontkent elke intentie om kernwapens te ontwikkelen. Alhoewel de CIA oorspronkelijk anders beweerde heeft zij in november 2007 verklaard dat Iran zijn kernwapenprogramma zou hebben stopgezet. [8]
- Irak - Had een kernwapenonderzoeksprogramma in de jaren tachtig en negentig. In 1996, rapporteerde Hans Blix (van de Verenigde Naties) dat Irak alle nucleaire capabilities ontmanteld of vernietigd had. Exacte data blijven omstreden. [9]
- Japan - Japan deed onderzoek naar kernwapens gedurende de Tweede Wereldoorlog. [10] Hoewel Japan de technologische mogelijkheid bezit om in korte tijd kernwapens te ontwikkelen bestaat er geen bewijs dat Japan onderzoek ernaar doet. Japans grondwet verbiedt het om kernwapens te produceren en het land is een actieve voorstander van anti-proliferatieverdragen. Er bestaat verdenking dat er kernwapens aanwezig zijn in de VS bases in het land. [11]
- Kazachstan - Erfde 1,400 kernwapens, in 1995 waren deze allemaal terug in Rusland. [12]
- Noord-Korea - Op 10 januari 2003 trok Noord-Korea zich terug uit het Non-proliferatieverdrag. Volgens geruchten hebben ze sindsdien bij verscheidene VS diplomaten het bezit van kernwapens aangekondigd. In februari 2005 verklaarde Noord-Korea kernwapens te bezitten. Op 9 oktober 2006 voerde het land een kernproef uit.
- Roemenië - Onder Ceauşescu in de jaren tachtig had Roemenië een geheim kernwapenontwikkelingsprogramma dat werd stopgezet na de val van Ceauşescu in 1989. [13]
- Saoedi-Arabië - In 2003 meldden regeringsleden dat Saoedi-Arabië door de slechter wordende relaties met de VS zichzelf gedwongen ziet om het ontwikkelen van kernwapens als een mogelijkheid te beschouwen. Totnogtoe is er echter ontkend dat ze pogingen doen om kernwapens te produceren.
- Zuid-Afrika - Heeft 6 kernwapens geproduceerd in de jaren tachtig, maar deze begin jaren negentig ontmanteld. [14]
- Taiwan - Kernwapenonderzoeksprogramma. [15]
- Oekraïne - Heeft ongeveer 5000 kernwapens geërfd toen het onafhankelijk werd in 1990. Deze werden allemaal naar Rusland verplaatst. [16] Volgens recente (begin 2004) feiten blijkt dat Oekraïne door een clerical error misschien nog steeds in het bezit is van een honderdtal kernkoppen die niet vermeld werden in de boekhouding van 14 jaar geleden. [17]
De Pakistaanse atoomgeleerde Abdul Qadeer Khan bekende in 2004 dat hij, in strijd met het non-proliferatie verdrag, nucleaire technologie had verkocht aan Iran, Libië en Noord-Korea. Die kennis verwierf hij in de jaren '70 en '80 in België (waar hij samenwerkte met Belgonucleaire en het Studiecentrum voor Kernenergie te Mol) en Nederland (waar hij werkte bij de firma Urenco te Almelo). Hij bouwde tevens het Pakistaanse kernwapenprogramma uit.
In augustus 2005 onthulde de Nederlandse oud-premier Ruud Lubbers dat de Nederlandse autoriteiten in 1975 en in 1983 op verzoek van de CIA niet overgingen tot arrestatie van de van atoomspionage verdachte Khan.
