Portaal Jodendom
Inleiding
Dit portaal is bestemd voor alles wat met het jodendom te maken heeft. Het jodendom is een godsdienst waarbinnen verscheidene stromingen voorkomen die hier worden behandeld.
Thora of Tora(h)
De Thora, door de meeste joden geschreven als Tora(h) (de vijf boeken van Mozes), is een van de primaire teksten van het jodendom. De andere primaire tekst is de Talmoed, bestaande uit de Misjna en Gemara.
Het orthodoxe jodendom stelt dat de Thora van nu precies gelijk is als wat toen werd ontvangen. Sommige liberale joden verwerpen dit principe wegens de ontwikkelingen in het tenachisch, archeologisch en taalkundig onderzoek. In plaats daarvan, denken zij dat de kern van de mondelinge en geschreven Thora van Mozes afkomstig zijn, maar dat de geschreven Thora van nu uitgegeven is met andere documenten.
|
|
|
|
|
|
Enkele punten van het jodendom
De volgende punten worden algemeen geaccepteerd door het gehele tradititionele ofwel orthodoxe jodendom, maar - deels - verworpen door niet-orthodoxe stromingen.
- Monotheïsme - het jodendom is een monotheïstische religie. Dat betekent dat God één is - dualiteit of een drievuldigheid van God is voor joden een heresie.
- God is alleskunnend of omnipotent, de verschillende namen van God wijzen hierop.
- God is niet-fysisch, niet materieel en eeuwig.
- Men bidt direct tot God, en niet via een tussenpersoon.
- De woorden van de profeten zijn waarheden.
- Mozes was de voornaamste profeet.
- God zal diegenen belonen die zijn geboden nakomen, en diegenen die hen overtreden straffen.
- Er zal een Joodse Messias komen en een messiaans tijdperk.
- De ziel is zuiver bij geboorte. Men wordt geboren met een yetzer ha-tov en een yetzer ha-ra (een tendens om goed en slecht te doen). Daarom is men vrij de weg in 't leven zelf te kiezen.
Algemeen geaccepteerd door het gehele orthodox jodendom, maar deels verworpen door de niet-orthodoxe stromingen, zijn de dertien geloofsprincipes van de Rambam (Maimonides).
De religieuze inhoud van het jodendom wordt bepaald door de joodse wet, de Halacha. Deze is afgeleid uit de Talmoed. Een veelgehoord christelijk argument tegen joodse geloofspraktijken (zaken die door de Halacha worden voorgeschreven) is: "Dat staat nergens in de Thora." Men doelt dan kennelijk op de vijf boeken van Mozes. Het jodendom is echter op zowel de mondelinge leer (Tora sjebe'al pé) alsmede de schriftelijke leer (Tora sjebigtav) gebaseerd. De schriftelijke leer bestaat uit de vijf boeken van Mozes. De mondelinge leer uit de Misjna en Gemara (Talmoed), en de daarop volgende werken van Halacha. Dergelijke kritiek gaat dus volledig voorbij aan de aard van het jodendom.
|
|
Betekenis
Hoewel het jodendom altijd een aantal geloofsbeginselen heeft bevestigd, heeft het nooit een bindende catechismus ontwikkeld. Kortom, er is geen formeel overeengekomen dogma of reeks van religieuze geloofspunten. Enkel binnen de orthodoxe wereld zijn er een set vaste principes van het geloof. Liberale joden zijn het echter met meerdere punten hiervan niet eens.
Ook de Joods-Romeinse historicus Flavius Josephus benadrukt vooral praktijken en tradities, en niet de geloofsleer, in zijn beschrijving van de kenmerken van een apostaat (een afvallige Jood) en de eisen ten aanzien van het Joods worden (de besnijdenis en het houden aan traditionele regels). Desalniettemin werden in het orthodoxe jodendom sommige beginselen, bijvoorbeeld de goddelijke oorsprong van de Thora, wel zo belangrijk geacht, dat openlijke verwerping van die beginselen een reden kon zijn om die persoon tot 'afvallige' (apikores) te bestempelen.
De dertien geloofsprincipes van de Rambam vormen de binnen het orthodox jodendom universeel geaccepteerde geloofsprincipes van het jodendom.
|
|
|
|
|
Joodse wet
Het jodendom heeft altijd gesteld dat de boeken van de Tenach (de geschreven wet) parallel aan een mondelinge wet werden overgebracht. Zij baseren zich hierin op de tekst van de Tora. Hoofdartikel: Halacha.
|
|
Joodse bewegingen
|
|
|
|
|
Het ontstaan van het jodendom
|
Volgens godsdienstige joden, was Avraham (Abraham) de eerste Jood. Rabbijnse literatuur vertelt dat hij de eerste was om het tegen de rest van de wereld op te nemen en de dwaasheid van afgodendienst af te werpen. Daarop beloofde God dat Avraham, inmiddels al op hoge leeftijd, nog kinderen zou krijgen, om te beginnen Jitzchak (Izaäk), die zijn werk zouden voortzetten en het land van Israël (daar Kanaän genoemd) zouden erven. Volgens de Tenach gaf God de zoon van Jitzchak, Ja'akov (Jacob), de naam Jisraël, hetgeen "hij die met God worstelt" betekent. meer »
|
|
|
|
