Het eiland Amoras
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
| (Op) Het eiland Amoras | |
|---|---|
| Stripreeks | Suske en Wiske |
| Volgnummer | 2 |
| Scenario | Willy Vandersteen |
| Tekeningen | Willy Vandersteen |
| Eerste druk | 1947 |
| Lijst van verhalen van Suske en Wiske | |
Het eiland Amoras is een stripverhaal uit de reeks van Suske en Wiske. Het verhaal is geschreven door Willy Vandersteen en gepubliceerd in De Nieuwe Standaard van 19 december 1945 tot en met 13 mei 1946. De eerste album-uitgave was in 1947.
Inhoud |
[bewerk] Personages
In dit verhaal spelen de volgende personages mee:
- Suske, Wiske met Schanulleke, tante Sidonia, professor Barabas, de Vetten en de Mageren, Jef Blaaskop, Sus Antigoon
[bewerk] Uitvindingen
In dit verhaal spelen de volgende uitvindingen mee:
- de teletijdmachine[1], de gyronef.
[bewerk] Het verhaal
Tante Sidonia en Wiske brengen een dagje door op het strand. Wiske zit krabben te vissen maar vist behalve een paar krabben ook een oude kruik op. Ze gooit de kruik weg (ze kan er toch niks mee). De kruik valt op het hoofd van professor Barabas die ook op het strand ligt, hij is erg nieuwsgierig naar de kruik. Met een uitvinding van Barabas, de teletijdmachine, kunnen onze vrienden de geschiedenis van de kruik bekijken. Door een fout van Wiske ontploft de machine, maar ze weten nu wel dat er een perkament is in verborgen en gooien de kruik stuk. Er zit een oud stuk perkament, geschreven door kapitein Sus Antigoon. Op het perkament valt te lezen dat zijn galjoen Antverpia in 1541[2] is gestrand op een onbekend eiland in de Stille Zuidzee, dat ze Amoras doopten. Ze besluiten er naar toe te reizen met behulp van een speciaal ontworpen vliegtuig, de Gyronef, ook een uitvinding van de professor.
Eenmaal aangekomen op het eiland Amoras maken ze kennis met de Vetten en de Mageren. De Vetten wonen in de stad en heersen over het eiland. De Mageren wonen op het platteland en moeten hard werken en iedereen van eten voorzien. Wiske maakt kennis met Suske, een onstuimige jongen die de laatst levende nakomeling blijkt te zijn van Sus Antigoon. Zijn strijdkreet is "Antigoon vooruit"[3]. Barabas en Sidonia worden in de stad gevangen genomen door de Vetten, die onder leiding staan van leenheer Jef Blaaskop.
Suske en Wiske dringen de stad binnen en ontmoeten daar Sus Antigoon, die als spook nog steeds rondwaart (hij is overleden aan overmatig drankgebruik). Met behulp van deze over-over-over-overgrootvader kunnen ze Sidonia bevrijden, maar professor Barabas blijft achter in de stad. Samen met de Mageren bereiden de vrienden een opstand voor. Als de Vetten professor Barabas op de brandstapel zetten, lukt het Suske, Wiske en Sus Antigoon hem te redden. Als ze in het nauw gedreven worden door de Vetten, vallen de Mageren de stad net aan. Wiske, die de sleutel van de stad bemachtigt na een achtervolging op de vluchtende Jef Blaaskop, wordt tot koningin van Amoras gekroond.
Jef Blaaskop probeert de kruitkamer in de Schreierstoren tot ontploffing te brengen maar Sus Antigoon weet dit te voorkomen, Jef ontsnapt met zijn galjoen "De Galblaas" en vestigd zich op een ander eiland. Hij laat enkele spionnen achter op Amoras om de Mageren in de gaten te houden. Wiske verheft Suske en tante Sidonia in de adelstand, Suske wordt bovendien minister van landsverdediging. Professor Barabas wordt minister van eten en drinken en moet met de gyronef voedsel halen in Amerika, want de Vetten hebben de voedselvoorraden vernietigd. Het volk heeft honger, en Schanulleke wordt gestolen. Als professor Barabas terug komt met de voedselpakketten lijkt de rust weergekeerd, maar helaas blijkt er alleen kauwgom in de pakken te zitten.
's Nachts wordt er een bomaanslag op Wiske gepleegd, maar ze raakt niet gewond. De spionnen krijgen dan professor Barabas in handen en hij wordt naar de schuilplaats van Jef Blaaskop gebracht. De Vetten hebben een oorlogsvloot gebouwd en vallen Amoras aan. Suske en Wiske bekogelen de vloot vanuit de gyronef, maar dan blijkt professor Barabas aan boord te zijn. Suske kan hem bevrijden en brengt het schipt tot ontploffing, Jef Blaaskop wordt overmeesterd en de Vetten geven zich over. Op het eiland wordt weer voedsel geproduceerd, maar Wiske treurt vooral om de verdwenen Suske. De Vetten worden veroordeeld tot een heropvoedingscursus en moeten afvallen tot een normaal gewicht. Na een tijdje krijgt Wiske Schanulleke van Jef Blaaskop.
Sus Antigoon is door de Vakvereniging van Spoken van zijn straf (hij heeft zich doodgedronken) ontslagen en hij vertrekt naar het geestenrijk, zijn fles geeft hij aan Wiske. Wiske besluit dat het tijd is om naar huis terug te keren en dan blijkt Suske nog te leven. Ze pikken hem op van een klein eiland en nemen hem mee naar België. Suske leert hier al snel wat "beschaving" is als hij over de Vietnamoorlog hoort, de wereld is hier 400 jaar verder dan op Amoras. De familie Snoek[4] is erbij als de vrienden worden gehuldigd. Met de teletijdmachine bekijken de vrienden Amoras nogmaals, Jef Blaaskop is toch niet al zijn wreedheden verleerd want hij is tandarts geworden. De zwaarden zijn omgesmolten tot ploegen, en hiermee wordt het land bewerkt. Iedereen leeft gelukkig en in vrede, op Amoras hadden ze slechts één les nodig.
[bewerk] Achtergronden bij het verhaal
In dit verhaal maken Wiske en tante Sidonia voor het eerst kennis met de (in dit verhaal) onstuimige Suske en met de verstrooide en stotterende professor Barabas.
Hoewel dit het eerste verhaal van Suske en Wiske is, is er nog een voorganger (De avonturen van Rikki en Wiske). Daar komt Suske nog niet in voor, maar in feite staat Rikki model voor de latere Suske. Rikki moest, zo wordt gezegd, het veld ruimen omdat hij te veel op Kuifje zou lijken. In de aankondigingsstrook van het verhaal wordt Rikki er op uit gestuurd met een schoenenbon, maar hij keert hier niet van terug. Pas in De gevangene van Prisonov (2003) wordt duidelijk wat er met Rikki gebeurd is.
Ook professor Barabas had een voorganger in de vorm van ingenieur Wargaren.
[bewerk] Uitgaven
| Publicaties | ||||
|---|---|---|---|---|
| Krant / tijdschrift | Nummer | Publicatiedatum | Voorganger | Opvolger |
| De Nieuwe Standaard | 2 | 19 december 1945 - 13 mei 1946 | Rikki en Wiske | De sprietatoom |
| De Stem | 8 maart 1946 - 28 november 1946 | |||
| Albumuitgaven | ||||
|---|---|---|---|---|
| Stripreeks | Nummer | Eerste druk | Voorganger | Opvolger |
| Vlaamse ongekleurde reeks | 1 | 1947 | Rikki en Wiske | De vliegende aap |
| De Stem | 1947 | |||
| Hollandse ongekleurde reeks | 1a | 1959 | ||
| Vierkleurenreeks | 68 | maart 1967 | De poenschepper | De nerveuze Nerviërs |
| Strip klassiek | 2 | juni 1981 | De gekalibreerde kwibus | De vliegende aap |
| In de van van Willy Vandersteen | februari 1984 | |||
| Gelimiteerde uitgave | 1985 | |||
| Suske en Wiske Collectie | 1986 | |||
| uitgave Eindhovens Dagblad | september-oktober 1990 | |||
| Rode klassiek reeks | 2 | 18 februari 1993 | Rikki en Wiske | De sprietatoom |
| uitgave Rode Kruis | februari 1995 | |||
| Familiestripboek | 10 | mei 1995 | ||
| uitgave Limburgs Dagblad | 10 september 1995 | |||
| Stripfestival Middelkerke | 1997 | |||
| Originele Verhalen | 1998 | |||
| 10e Sterfdag W. Vandersteen | oktober 2000 | |||
| uitgave VUM-groep | 1 | 26 februari 2003 | geen | De vliegende aap |
| uitgave Albert Heijn | 2 | 5 mei 2003 | De poenschepper | De nerveuze Nerviërs |
| BN De Stem / PZC Reeks | 2 | 3 maart 2007 | Rikki en Wiske in Chocowakije | De sprietatoom |
| Wegener Reeks | 2 | 5 januari 2008 | Rikki en Wiske in Chocowakije | De sprietatoom |
| Anderstalige uitgaven | ||||
|---|---|---|---|---|
| Taal | Reekstitel | Albumtitel | Datum | Opmerkingen |
| Frans | Bob et Bobette | L'île d'Amphoria | maart 1967 | vierkleuren |
| Spaans | Bob y Bobette | La isla de Anforia | 1968 | |
| Duits | Suske und Wiske | Die Insel Amoras | 1972 | |
| Engels | Willy and Wanda | An island called Hoboken | 1976 | Amerikaanse reeks |
| Zweeds | Finn och Fiffi | Den okända ön | 1979 | |
| Noors | Finn & Fiffi | Den ukjente øya | 1986 | |
| Fins | Anu & Antti | Amforian saari | 1987 | |
[bewerk] Achtergronden bij de uitgaven
De publicatie in De Nieuwe Standaard begon met een aankondiging van 2 stroken op 19 december 1945, waarna het verhaal volgde in 220 stroken van 20 december 1945 tot en met 13 mei 1946.
Het verhaal verscheen in album in de Vlaamse ongekleurde reeks in 1947. Twee uitgevers gaven het verhaal uit: De Standaard en De Stem. Met name de laatste is in een aanmerkelijk kleinere oplage verschenen en dus zeer zeldzaam. Een jaar later wordt door beide uitgevers een versie op de markt gebracht in nieuwe spelling. Zo wordt bijvoorbeeld 'zoo' veranderd in 'zo'. In 1959 verscheen het album in de Hollandse ongekleurde reeks. Technisch gesproken waren deze uitgaven geen "ongekleurde" versie, maar een tweekleuren versie. Het verhaal werd namelijk uitgebracht in blauwe inkt met een rode steunkleur. Na deze uitgave(n), werden de albums gedrukt afwisselend met twee pagina's blauwe lijntekeningen en vervolgens twee pagina's met rode lijnen.
Het verhaal is in 1967 als tweede album (nummer 68) in de vierkleurenreeks uitgebracht. Voor deze versie is het geheel hertekend, waarbij alle figuren getekend zijn in de stijl van die tijd. Het oorspronkelijke verhaal heeft één pagina extra - in de vierkleurenreeks is de bestorming van de toren door Suske en Wiske ingekort (voor blz. 27).
[bewerk] Trivia
- Op zaterdag 13 mei 2006 werd in de Korte Ridderstraat 8 te Antwerpen een stripmuur onthuld met een afbeelding van de cover van Op het eiland Amoras.
[bewerk] Externe links
| Bronnen, noten en/of referenties: |
|
