De poenschepper
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
| De poenschepper | |
|---|---|
| Stripreeks | Suske en Wiske |
| Scenario | Willy Vandersteen |
| Tekeningen | Willy Vandersteen |
De poenschepper is een stripverhaal uit de reeks van Suske en Wiske. Het is geschreven door Willy Vandersteen en gepubliceerd in De Standaard en Het Nieuwsblad van 2 juli 1966 tot en met 11 november 1966. De eerste albumuitgave was in maart 1967. Het is het eerste verhaal dat verscheen in de vierkleurenreeks, die nog jaarlijks wordt uitgebreid.
Inhoud |
[bewerk] Locaties
Dit verhaal speelt zich af in/op: herberg “het gouden kalf”, het vliegveld, een groot kantoorgebouw, de plaats Pulderwezel met het kasteel van Lambik, provokroegen, de brug over het kanaal, oud paviljoen.
[bewerk] Personages
In dit verhaal spelen de volgende personages mee: Suske, Wiske met Schanulleke, tante Sidonia, Lambik, Jerom, Lowie (en andere agent), Fantamoer, Mazoetan, Belzabel[1], Cyriel (chauffeur van Lambik), kantoorpersoneel, portier, Firmin en ander personeel van Lambik, Zybsko (ex-boottrekker van de Wolga), Lowie en Charel (bewakers).
[bewerk] Uitvindingen
In dit verhaal komt de raketgitaar, (een uitvinding van professor Barabas), voor.
[bewerk] Het verhaal
Lambik is al zijn spaargeld kwijt en geeft Fantamoer, een mislukt beeldhouwer die bankroet is, toch zijn laatste geld. Dan ziet Lambik een pakketje geld en volgt dit naar een duister gebouw, dit blijkt herberg “Het gouden kalf” te zijn. Lambik wordt ontvangen door Mazoetan en zijn vrouw Belzabel en onder invloed van het paar tekent Lambik een blanco contract. Zodra zijn handtekening op het papier staat, verdwijnt de herberg en Lambik vertrekt. Zes maanden later hebben de vrienden van Lambik nog steeds niks van hem gehoord. Jerom ziet dan de foto van zijn vriend in de krant en leest dat Lambik een succesvol zakenman in het buitenland is geworden. De vrienden wachten hem op bij het vliegveld, maar Lambik herkent zijn vrienden niet. Belzabel is in het kantoor van Lambik en vertelt hem dat ze zijn secretaresse is, hij herinnert zich plotseling het blanco contract wat hij eerder heeft getekend. Buiten het kantoorgebouw staat Fantamoer bij een groot bord met de tekst “Draag elkanders lasten”. Tante Sidonia wil Lambik bezoeken, maar Belzabel zet haar het kantoorgebouw meteen weer uit en ook Jerom kan Lambik niet bereiken.
De vrienden wachten bij het kantoorgebouw en zien Lambik, doodvermoeid, naar huis vertrekken. Mazoetan is de chauffeur van Lambik en hij kan de vrienden afschudden, ’s nachts gaan Suske, Wiske en Jerom opnieuw naar het kantoorgebouw en de kinderen verstoppen zich. De volgende dag zien Suske en Wiske hoe Lambik veel geld verdient en ze horen dat de mensen bang zijn voor Fantamoer.’s Avonds ontdekken Suske en Wiske dat alle andere werknemers in het gebouw robots zijn en ze gaan terug naar Jerom. Ze bezoeken Lambik op zijn kasteel in Pulderwezel en zien zijn collectie schilderijen[2], zijn muziekinstrumenten en jacht. Maar als de vrienden de naam Fantamoer uitspreken wordt Lambik doodsbang en zijn personeel vlucht weg. Buiten het kasteel staat Fantamoer bij een groot bord met de tekst “Volhardt in het goede” en Suske en Wiske gaan naar hem toe. Fantamoer vertelt dat Lambik in gevaar is en niet alleen mag zijn, als Mazoetan en Belzabel arriveren kan Fantamoer nog net ontkomen.
Belzabel en Mazoetan brengen Lambik ’s nachts naar het kantoor en laten hem veel werk verzetten, tante Sidonia ziet hoe er opnieuw veel geld in de brandkast verschijnt. Tante Sidonia ziet nog hoe Lambik naar het gewelf wordt gebracht, maar moet dan vluchten voor de bewakers. Ze gaat naar het kasteel en ziet dat Suske, Wiske en Jerom als personeel in dienst zijn bij Lambik. Sidonia gaat verkleed in flower power-kleding de straat op, om Fantamour op te zoeken in provokroegen en ze hoort dat Fantamoer onder de brug over het kanaal woont. Ze kan Belzabel en Mazoetan afschudden en vraagt Fantamoer Lambik te helpen. Als de bewakers opdagen, kan tante Sidonia Fantamoer op de raketgitaar laten ontsnappen. Het lukt Fantamoer het kantoor van Lambik binnen te dringen en vindt de handleiding van de machine in het gewelf van het gebouw. Als Fantamoer gevangen wordt, belt Lambik zijn vrienden en Suske, Wiske en Jerom komen te hulp. Lambik wil het contract breken, maar Belzabel en Mazoetan kunnen met de machine en Lambik ontsnappen.
Suske, Wiske en Fantamoer volgen de ontvoerders en Jerom sloopt het kantoorgebouw. In het kasteel van Lambik blijkt dat hij nog altijd geld wil verdienen en de vrienden snappen dat Lambik opnieuw in de macht van de machine is. Fantamoer wordt neergeslagen en raakt de handleiding van de machine dan kwijt. Suske en Wiske vinden sporen van Lambik en komen zo in een geheime gang terecht. In de kelder zien ze Fantamoer lopen, maar Belzabel en Mazoetan zien hem ook via camera’s. Mazoetan valt Fantamoer aan, maar Wiske kan met de handleiding van de machine ontkomen. Lambik krijgt een inzinking door het zware werk en de vrienden lezen de handleiding. Het blijkt dat de machine voor veel winst zorgt, maar de machine moet gevoed worden door een kloppend hart.
Er duiken stenen engeltjes op die Lambik proberen te raken met stenen pijlen. Lambik’s vrienden en de handlangers van Mazoetan proberen Lambik te beschermen en vele engeltjes worden vernietigd. Dan ontdekken tante Sidonia en Wiske een oud paviljoen en zien dat Fantamoer de stenen engeltjes maakt. Fantamoer legt uit dat de pijlen Lambik misschien tot inkeer zullen brengen, Lambik heeft namelijk zijn hart en ziel verkocht om de computer te mogen gebruiken. Het lukt één engeltje om Lambik in zijn hart te treffen en hij wordt onmiddellijk normaal. Jerom vernietigd de machine, maar Mazoetan legt uit dat het contract nog altijd geldig is en Lambik zal alleen vrij zijn als iemand zich voor hem opoffert. Mazoetan schiet Fantamoer neer, maar deze verdwijnt dan in het niets. Mazoetan ziet in dat hij verslagen is, iemand heeft zich voor Lambik opgeofferd. Mazoetan verscheurt het contract en hij verdwijnt samen met Belzabel. Lambik heeft een zenuwinzinking en herinnert zich niks en de vrienden vragen zich af wie de drie vreemdelingen waren.
| Bronnen, noten en/of referenties: |
[bewerk] Uitgaven
| Publicaties | ||||
|---|---|---|---|---|
| Krant / tijdschrift | Nummer | Publicatiedatum | Voorganger | Opvolger |
| De Standaard / Het Nieuwsblad | 59 | 2 juli 1966 - 11 november 1966 | De dulle griet | Wattman |
| Het Nieuwsblad van het Zuiden | 40 | 4 oktober 1966 - 11 februari 1967 | De dulle griet | Wattman |
| Het Binnenhof | 7 | 7 oktober 1966 - 13 februari 1967 | De dulle griet | Wattman |
| Albumuitgaven | ||||
|---|---|---|---|---|
| Stripreeks | Nummer | Eerste druk | Voorganger | Opvolger |
| Vierkleurenreeks | 67 | maart 1967 | geen | Het eiland Amoras |
| Suske en Wiske Collectie | 1 | 1986 | ||
| Rode plus reeks 1 | 67 plus | 1988 | geen | De spokenjagers |
| Rode plus reeks 2 | 1 | 1993 | geen | Jeromba de Griek |
| Uitgave voor Albert Heijn | 1 | 5 mei 2003 | geen | Het eiland Amoras |
