Fridtjof Nansen
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Fridtjof Wedel-Jarlsberg Nansen (10 oktober 1861 – 13 mei 1930) was een Noorse ontdekkingsreiziger, wetenschapper en staatsman.
Hij werd geboren in Store Frøen, Oslo, en maakte zijn eerste reis naar de zeeën rond Groenland in 1882 en stak in 1888-1889 de Groenlandse ijsvelden over. In 1893 voer hij naar de Noordpool in de "Fram", een speciaal gebouwd rond schip dat later ook gebruikt werd door Roald Amundsen om zijn expeditie naar Antarctica te voeren. Toen echter duidelijk werd dat de "Fram" de Noordpool niet zou bereiken, ging hij samen met Fredrik Hjalmar Johansen (1867 - 1923) te voet verder naar het noorden, en bereikte 86° 14' N, de hoogste breedtegraad ooit behaald. De twee mannen werden gedwongen om de winter daar door te brengen, en moesten overleven op walvisblubber en ijsbeervlees. Op Frans Jozefland werden ze gered door een Britse expeditie.
Nansen was professor in de zoölogie en oceanografie aan de universiteit van Oslo. Hij werd later Noors ambassadeur in Londen (1906-1908). Na de Eerste Wereldoorlog kreeg Nansen een hoge functie in de Volkenbond, waarvoor hij in 1922 de Nobelprijs voor de vrede kreeg.
