Frederik V van Denemarken
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
1723-1766 | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|
Koning van Denemarken | ||||||
|
||||||
Koning van Noorwegen | ||||||
|
||||||
Hertog van Sleeswijk | ||||||
|
||||||
|
Frederik V (Kopenhagen, 31 maart 1723 - aldaar, 13 januari 1766) was koning van Denemarken en Noorwegen van 1746 tot zijn dood in 1766. Hij was de zoon van Christiaan VI en Sophie Magdalena van Brandenburg-Kalmbach.
Hij was eerst getrouwd met Louise, dochter van George II van Groot-Brittannië en Caroline van Brandenburg-Ansbach. Samen hebben zij zeven kinderen gekregen, van wie er vijf in leven zijn gebleven:
- Christiaan (1745-1747)
- Sophie Magdalena (1746-1813), gehuwd met koning Gustaaf III van Zweden (1746-1792)
- Wilhelmina Carolina (1747-1820), gehuwd met Willem I van Hessen-Kassel (1723-1766)
- Christiaan (VII) (1749-1808)
- Louise van Denemarken (1750-1831), gehuwd met landgraaf Karel van Hessen-Kassel (1744-1836)
Toen koningin Louise in 1751 stierf, trouwde hij een tweede maal met Juliana Maria van Brunswijk-Wolfenbüttel (1729-1796). dochter van hertog Ferdinand Albrecht II van Brunswijk-Bevern. Samen hadden zij nog eens zeven kinderen, onder wie
- Frederik van Denemarken (1753-1805) (vader van Christiaan VIII en grootvader van Louise van Hessen-Kassel, de latere koningin van Denemarken).
Frederik heeft de Koninklijke Deense Academie van Kunst in Kopenhagen gesticht, die geopend werd op 31 maart 1754, zijn 31ste verjaardag. Hij probeerde te voorkomen dat Denemarken meegezogen werd met de Europese oorlogen. Zo bleef Denemarken neutraal tijdens de Zevenjarige Oorlog (1756-1763).
In 1760 trok Frederik alle macht aan zich. Hij ontbond het adelsparlement zonder er iets voor in de plaats te stellen. De lijfeigenschap op het platteland, door zijn vader in ere hersteld, liet hij voortbestaan.
Zijn weduwe speelde een sleutelrol bij de staatsgreep van 17 januari 1772, waarbij de regering van de verlichte staatsminister Johann Friedrich Struensee werd omvergeworpen.