Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Frederik van Denemarken (Kopenhagen, 11 oktober 1753 - Amalienborg, 7 december 1805) was het enig overlevende kind van Frederik V van Denemarken en diens tweede echtgenote Juliana Maria van Brunswijk-Wolfenbüttel. Frederik zou lichamelijk gehandicapt geweest zijn. Nadat zijn halfbroer Christiaan VII geestesziek was geworden, werd Frederik in 1772 regent, maar het eigenlijke bestuur werd waargenomen door zijn grootmoeder Sophie Magdalene van Brandenburg-Kulmbach, zijn moeder Juliana Maria en minister Ove Høegh-Guldberg. Hij bleef regent tot in 1784, toen Frederik (VI), de 16-jarige zoon van koning Christiaan VII, de macht greep.
Frederik was in 1774 gehuwd met Sophia Frederika van Mecklenburg-Schwerin (1758-1794), dochter van hertog Lodewijk van Mecklenburg-Schwerin, en werd vader van:
