Flethite

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Flethite is de naam van een gouw die zich uitstrekte over de Utrechtse Heuvelrug en het Gooiland. In het westen werd de grens gevormd door veengebieden tussen de Vecht, het Gooi (Ankeveen, Westbroek en Oostbroek); in het zuidwesten door het veengebied tussen Heuvelrug en de Rijn (Langbroek); in het zuiden door de Rijn, in het oosten door de veengebieden langs de Utrechts-Gelderse grens, en in het noorden door het Almere.

De dingplaats was waarschijnlijk Zeist.

Van de vierde tot de achtste eeuw heeft het mogelijk onderdeel uitgemaakt van het grotere verband van Hamaland, d.w.z. het stamgebied van de Frankische Chamaven, waartoe ook de gouwen Veluwe en IJsselgouw (Hamaland in engere zin) behoorden.

Flethite is aan het einde van de zevende eeuw onder Frankisch gezag gekomen, waarbij het grotendeels koningsgoed werd. Dit koningsgoed werd voor de koningen als dienstgoed beheerd door de graven van Hamaland (uit het geslacht der Meginharden), waarvan Wichman (? kort na 973) de laatste mannelijke telg was.

Door schenkingen is het grootste deel van het koningsgoed in bezit van de Utrechtse kerk c.q. bisschop gekomen, zodat de gouw Flethite zijn institutionele functie in de achtste eeuw verloor.

Het Eemland (van Soest tot en met Renswoude) kwam in 777 in bezit van de Utrechtse Kerk. Het Gooi werd in 968 overgedragen aan de Abdij te Elten, dat ook goederen in Baarn en Soest bezat. Gebieden aan de zuidhelling van de Utrechtse Heuvelrug waren al eerder aan de Utrechtse kerk gekomen. De bisschop bezat domeinen in Zeist en Bunnik; de domproost in Amerongen, Doorn en Cothen; de abdij van Deutz in Wijk en Odijk. In Leersum lagen kleinere domeinen van de abdijen van Werden en Fulda en verspreide goederen van de bisschop en de oudste Utrechtse kapittels. In Driebergen is de situatie minder duidelijk.

[bewerk] Museum

In Amersfoort staat het naar deze gouw genoemd Museum Flehite waarvan de collectie een beeld geeft van de geschiedenis van de stad en omgeving.