Felix van Bourbon-Parma
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
| 1893 - 1970 | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| prins-gemaal van Luxemburg | ||||||
|
||||||
|
Felix Marie Vincent (Schwarzau, Neder-Oostenrijk, 28 september 1893 - Luxemburg, 8 april 1970) Prins van Luxemburg, Prins van Bourbon-Parma, was de prins-gemaal van groothertogin Charlotte van Luxemburg en de vader van groothertog Jan.
Als zoon van de laatste soeverein van Parma, de in 1859 verdreven hertog Robert I, groeide hij op in Oostenrijk waar zijn zuster Zita keizerin was. Hij diende tot 1918 in het Oostenrijkse leger en trad op 6 november 1919 in het huwelijk met zijn nicht groothertogin Charlotte. Van 1923 tot 1932 was hij voorzitter van het Luxemburgse Rode Kruis.
Bij de Duitse inval op 10 mei 1940 vluchtte hij met zijn gezin naar de Verenigde Staten en daarna naar Londen. In 1945 keerden zij terug en in 1947 nam hij het voorzitterschap van het Rode Kruis weer op zich (tot 1969). Charlotte droeg in 1961 de regering over aan de troonopvolger Jan en trad in 1964 ten gunste van hem af - dit tot Felix' grote ergernis. Hij stierf op 8 april 1970 op het kasteel Fischbach.
[bewerk] Kinderen
- Jan van Luxemburg (5 januari 1921), trouwde Josephine-Charlotte van België (11 oktober 1927 - 10 januari 2005)
- Elizabeth van Luxemburg (22 december 1922), trouwde met Frans Ferdinand (29 september 1902 - 8 januari 1962), zoon van Maximiliaan van Hohenberg,
- Marie-Adélaïde de Luxembourg (21 mei 1924- 28 februari 2007)
- Marie Gabriele (2 augustus 1925), trouwde met Knud van Holstein-Ledreborg (2 oktober 1919 - 25 juni 2001)
- Charles van Luxemburg (7 augustus 1927– 24 juli 1977)
- Alix prinses Ligne (24 augustus 1929), trouwde met Antoine, 13e prins van Ligne (8 maart 1925 - 21 augustus 2005)
