Erik XII van Zweden
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Erik XII (1339-1359) was medekoning van Zweden van 1356 tot aan zijn overlijden in 1359. Erik was een zoon van koning Magnus II van Zweden en Blanche van Namen. Hij was gehuwd met Beatrix van Beieren, een dochter van koning Lodewijk IV van Beieren.
In 1343 waren Erik en zijn broer Haakon verkozen tot troonopvolger van Zweden, respectievelijk Noorwegen. Toen Haakon in 1355 effectief koning van Noorwegen werd, rebelleerde Erik tegen zijn vader, die zich verplicht zag om het bestuur van Zweden te delen met zijn zoon. Erik kreeg het bestuur over het grootste deel van het zuiden van Zweden en Finland. In 1359 verzoenden vader en zoon zich en traden zij op als medekoningen.
