Dubrovnik

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Dubrovnik

Stad in Kroatië
Dubrovnik
Situering
Provincie	Dubrovnik-Neretva
Coördinaten	42°39'N  18°04'O
Algemene informatie
Oppervlakte	14 335 km²
Inwoners	43.770
Politiek
Burgemeester	Dubravka Šuica
Overig
Website	dubrovnik.hr
De hoofdstraat (Stradun)
Kroatië

Dubrovnik (Italiaans: Ragusa) is een havenstad in Dalmatië, een regio in Kroatië, aan de Adriatische Zee. De stad heeft ca 50.000 inwoners (2001) en is de hoofdstad van de provincie Dubrovnik-Neretva.

Dubrovnik, dat gelegen is onder de berg Srdj, wordt als een van de mooiste steden van de Adriatische kust beschouwd en daarom ook wel de 'Parel van de Adriatische Zee' genoemd. De oude, compleet ommuurde vestingstad van Dubrovnik staat op de werelderfgoedlijst van de UNESCO.

Er zijn veerdiensten tussen Dubrovnik en andere steden aan de Adriatische Zee, zoals Bari en Ancona in Italië.

Inhoud 1 Geschiedenis 2 Trivia 3 Partnersteden 4 Geboren in Dubrovnik 5 Afbeeldingengalerij 6 Externe links

[bewerk] Geschiedenis

Zie ook het artikel Republiek Ragusa voor een geschiedenis van de stadstaat

Dubrovnik werd in de 7de eeuw gesticht door geromaniseerde Illyriërs uit Epidauros (het huidige Cavtat) die op de vlucht waren voor de binnenvallende Slaven. Zij stichtten de stad in de 7e eeuw – onder de naam Ragusa – op een eiland, ongeveer 20 kilometer ten noorden van Epidauros. De Slavische naam van de stad werd Dubrovnik.

Na een tijd onder de bescherming van het Byzantijnse Rijk te hebben geleefd kwam Ragusa na de Vierde Kruistocht onder Venetiaans bestuur (1205-1358). Bij de Vrede van Zadar in 1358 werd de stad een vazalstaat van Hongarije.

Onder Hongaars bestuur werd Ragusa volledig zelfbestuur verleend. De stad behoefde slechts een schatting aan de koning te betalen en Hongarije bij te staan met haar vloot. Aldus werd Ragusa een vrije stadstaat. De stad werd ommuurd en voorzien van twee havens in Ragusa en Cavtat. De republiek breidde gestaag haar grondgebied uit. In 1272 veroverde Ragusa het eiland Lastovo, in de 14e eeuw Pelješac, Mljet en de littoral rondom Ragusa zelf. In 1427 werd de Konavle toegevoegd aan de republiek.

De Republiek Ragusa bereikte het hoogtepunt van haar macht in de 15de en de 16e eeuw, toen de zeemacht van Ragusa kon wedijveren met die van Venetië en andere Italiaanse zeestaten. Toen in 1492 Spanje en Portugal hun Sefardische joden uitwezen, zochten enkelen van hen hun toevlucht in Ragusa. Zij gebruikten hun connecties met andere Sefardiem in Europa en het Ottomaanse Rijk om handel te drijven.

Het lot van Ragusa was nauw verbonden met het lot van het Ottomaanse Rijk. Venetië en Ragusa ondersteunden de Ottomanen en de Gujarati tegen de Portugezen in de Slag van Diu (1509). Deze slag werd echter verloren en de handelsroutes verplaatsten zich van de Middellandse Zee naar Indië, dat in handen was van de Portugezen. In 1526 accepteerde Ragusa de opperheerschappij van de Ottomaanse sultan en betaalde de sultan tribuut. Een crisis in de Middellandse zeehandel en een rampzalige aardbeving maakten een einde aan de bloeiperiode van de republiek. De aardbeving verwoestte vele gebouwen en de rector kwam om. Hoewel Ragusa zich herstelde, was de republiek slechts een schim van zijn vroegere zelf.

Bij de Vrede van Karlowitz van 26 januari 1699 werden twee kleine grensgebieden in het noordwesten en in het zuidoosten van Ragusa geschonken aan het Ottomaanse Rijk, om op die manier te voorkomen dat de Republiek Venetië – in die tijd de grootste bedreiging voor Ragusa – via land Ragusa kon aanvallen. Als gevolg van dit verdrag maakt de kustplaats Neum (in het noordwestelijke overgedragen gebied) tegenwoordig nog steeds deel uit van Bosnië en Herzegovina en niet van Kroatië. De Kroatische regering wil deze onderbreking in de aaneensluiting van het Kroatische grondgebied omzeilen door een brug aan te leggen naar het schiereiland Peljesac dat voor de kust van Neum ligt en wel deel uitmaakt van Kroatië. Het zuidoostelijke overgedragen grensgebied ligt tegenwoordig in Montenegro.

In 1806 gaf de stad zich over aan de Fransen onder Napoleon om een Russisch-Montenegrijnse belegering te beëindigen (tijdens de belegering werd de stad belaagd door 3000 kanonskogels). De stad werd gered, maar in 1808 schafte maarschalk Marmont de republiek af en werd haar grondgebied ingelijfd bij de Illyrische provincies.

Na de Eerste Wereldoorlog werd het gebied een deel van Joegoslavië. Tijdens de Kroatische onafhankelijkheidsoorlog, in 1991, werd het historische centrum door het Joegoslavische leger vanuit de bergen beschoten en zwaar beschadigd. Na de oorlog werd het gebied een Kroatische exclave, dat los kwam te liggen van de rest van het Kroatische grondgebied doordat de kustplaats Neum onder Bosnisch bestuur kwam.

[bewerk] Trivia

• In 1667 raakte de stad zwaar beschadigd door een aardbeving.
• In 1776 was Ragusa de eerste staat die de jonge Verenigde Staten van Amerika erkende.

[bewerk] Partnersteden

• Sarajevo (Bosnië en Herzegovina)

[bewerk] Geboren in Dubrovnik

• "Nono" Marino de Bona, die de Tweede Wereldoorlog overleefde, leidde de emigratiegolf naar Lima in Peru.
• Marin Držić, een beroemde Kroatische toneel- en prozaschrijver
• Ivan Gundulić, een gevierde dichter uit de barok
• Rudjer Boscovich, een beroemde wetenschapper en dichter in de achttiende eeuw.

[bewerk] Afbeeldingengalerij

Oude stad	Oude stad	Kathedraal van buiten	Lokaal archief
Bron en kerk	Museum	Kathedraal van binnen	Muren
Hoge toren	Vanuit de zee	Muren aan de zeezijde	Haven

[bewerk] Externe links

• Dubrovnik Guide
• http://www.volkskrant.nl/static/video/ombouw.html?clipID=6004&categoryID=1600 (videoclip over dubrovnik)

Provinciehoofdsteden van Kroatië
Bjelovar - Čakovec - Dubrovnik - Gospić - Karlovac - Koprivnica - Krapina - Osijek - Pazin - Požega - Rijeka - Šibenik - Sisak - Slavonski Brod - Split - Varaždin - Virovitica - Vukovar - Zadar - Zagreb

Werelderfgoed in Kroatië
Het oude centrum van Dubrovnik · Historische stad Split met het paleis van Diocletianus · Nationaal Park Plitvicemeren · Euphrasiusbasiliek in Porec · Historische stad Trogir · St. Jacobuskathedraal in Šibenik