Cartografie
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Cartografie is de communicatiewetenschap die zich bezighoudt met het doorgeven van informatie door middel van kaarten. Een cartograaf maakt de kaarten.
Tegenwoordig worden bijna alle kaarten digitaal gemaakt. Kaarten vormen in een geografisch informatiesysteem (GIS) is een essentieel onderdeel bij het raadplegen van informatie.
 Voor cartografische technieken, - eisen die aan kaarten worden gesteld, generalisatie, kaartvervaardiging, kaartsoorten en dergelijke, zie onder kaarten. |
Belangrijke vroege Nederlandse en Vlaamse de cartografen uit de 16e eeuw zijn:
- Pieter van der Beke
- Jacob van Deventer
- Gerardus Mercator (bekend van de Mercatorprojectie)
- Abraham Ortelius
- Jodocus Hondius en zonen
- Petrus Plancius
- Lucas Janszoon Waghenaer
- Gerard de Jode en Cornelis de Jode
Uit de 17e eeuw:
Daarnaast mogen genoemd worden:
- Isaak de Graaf (bekend van de Atlas Amsterdam)
- Covens en Mortier
- Isaak Tirion
- Laurens Praalder
- Jozef de Ferraris
- Johann Heinrich Lambert (bekend van de Lambertprojectie)
- Jean Joseph Tranchot
- Gijsbert Franco von Derfelden van Hinderstein (bekend van de Algemeene Kaart van Nederlandsch Oost-Indië (1842))
- Jacob Kuyper (bekend van de Gemeente-atlas van Nederland)
Overigens worden volgens het Groene Boekje cartografie en cartografen met een c geschreven, voorheen met een k. Echter de cartografen zelf hebben het nog steeds over kartografie en kartografen. Zij doen dat, omdat ze het tenslotte ook over kaarten en niet over caarten hebben. Ze zeggen zelf: "We zijn als beroepsgroep nogal eigenwijs en trekken ons bewust niets van de laatste spellingswijziging aan...". Zie de externe link.
[bewerk] Zie ook
- Geschiedenis van de atlascartografie
- Topografische kaart
- Thematische kaart
- Mercatormuseum
- OpenStreetMap
- kaarten
- Het Leege Land
