B-29 Superfortress
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
| B-29 Superfortress | |
|---|---|
 |
|
|
|
|
| Rol: | Bommenwerper |
| Bemanning: | 11 |
|
|
|
| Gebruik: | Verenigde Staten (1943-?) |
|
|
|
| Lengte: | 30,2m |
| Hoogte: | 8,5m |
| Spanwijdte: | 43,1m |
| Vleugeloppervlak: | 161,3m² |
|
|
|
| Leeggewicht: | 33800kg |
| Startgewicht: | 54000kg |
| Max. gewicht: | 60560kg |
|
|
|
| Motor(en): | 4× Wright R-3350-23 turbosupercharged radiaalmotoren |
| Vermogen: | elk 1600kW |
|
|
|
| Topsnelheid: | 574 km/u |
| Klimsnelheid: | 4,5m/s |
| Vliegbereik: | 9000km |
| Actieradius: | 5230km |
|
|
|
| Boordgeschut: | 12× 12,7 mm M2 machinegeweren, op afstand bestuurde geschutkoepels, 1× 20 mm M2 kanon in de staart |
| Bommen: | 9000 kg |
|
|
|
De Boeing B-29 Superfortress is een Amerikaanse bommenwerper; het type werd bekend door op 6 augustus 1945 een atoombom te laten vallen op Hiroshima; deze bommenwerper heette de Enola Gay. 3 dagen later viel nog een atoombom dit maal op Nagasaki, de bommenwerper die deze dropte heette de Bockscar. De B-29 werd ontworpen op basis van de eisen van Amerikaanse legerluchtmacht, deze hadden nood aan een lange-afstandsbommenwerper, die op zeer grote hoogte moest kunnen opereren. De eerste vlucht vond plaats op 21 september 1942.
De geschutskoepels werden allemaal op afstand bediend, in tegenstelling tot de B-17.
De B-29 was de eerste zware bommenwerper van de Amerikanen met drukcabines, hierdoor konden de bemanningsleden comfortabel hun werk doen op grote hoogte. De B-29 is alleen ingezet in de Stille Oceaan, als de oorlog langer had geduurd waren ze misschien ook in Europa op het toneel verschenen. Het toestel werd vanaf november 1944 in groten getale ingezet bij bombardementen op Japanse steden, en het waren ook B-29s die zoals vermeld de atoombommen op Hiroshima en Nagasaki wierpen. De B-29 werd ook gebruikt tijdens de Koreaanse Oorlog.
Ongeveer 80 exemplaren hebben in de periode 1950-1955 onder de naam Washington B.1 voor de RAF gevlogen. Ook de RAAF heeft 2 ex-RAF Washington B.1 in gebruik gehad. In Rusland heeft Tupolev, dankzij 3 geïnterneerde B-29 Superfortressen, het toestel nagebouwd onder type aanduiding: Tu-4 'Bull'
Er zijn (ongeveer) 3970 exemplaren van de B-29 gebouwd; 2756 door Boeing, 668 door Bell Aircraft Corporation en 536 door Martin. Vanaf 1960 werden ze vervangen door de Convair B-36 en de Boeing B-52.
De B-29 Superfortress was het eerste vliegtuig waarop het systeem van de flying boom bij het bijtanken in de lucht van andere vliegtuigen werd toegepast. Dit systeem werd het standaardsysteem tankvliegtuigen van Boeing.
[bewerk] Externe link
 |
Meer afbeeldingen die bij dit onderwerp horen, zijn te vinden op de pagina B-29 Superfortress op Wikimedia Commons.
|
