Autarkie

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Autarkie is het (al dan niet economisch) streven zo min mogelijk afhankelijk te zijn van anderen. Zelfverzorging of zelfvoorziening zijn synoniemen.

[bewerk] Voorbeelden

Nazi-Duitsland streefde vanaf 1933 naar autarkie. Dit onder invloed van een extreme paranoïde, isolationistische houding ten opzichte van de rest van de wereld. Daarnaast werd autarkie nagestreefd als voorbereiding op de komende veroveringsoorlog. Hierbij kon Duitsland immers alleen op zichzelf vertrouwen. Een belangrijk historisch argument dat werd aangehaald om de noodzaak van autarkie aan te tonen was de blokkade door de Britse vloot in de Eerste Wereldoorlog. Vanaf 1936 stond autarkie voorop in het eerste Vierjarenplan.

Na de Tweede Wereldoorlog was men er in West-Europa van overtuigd dat men op het gebied van de voedselvoorziening autarkisch moest wezen. Het landbouwbeleid van de Europese Economische Gemeenschap werd daarop ingericht.

In het Cambodja van Pol Pot werd autarkie met de harde hand nagestreefd omdat de rest van de wereld vergaand decadent zou zijn.

David Koresh en zijn Branch Davidians in Waco, Texas en andere sekten zoals de Orde van de Zonnetempel wilden vanuit eenzelfde paranoia autarkisch leven.

In de ecologische beweging en bij de autonomen en stadsnomaden staat het niet-vervuilende aspect dan weer bovenaan het streven: het ecosysteem moet sluitend zijn.

[bewerk] Technische term

In de techniek tenslotte is autarkie een vergelijkbare term als de betekenis in de techniek van autonomie.