Ambo
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Voor de uitgeverij Ambo, zie Ambo/Anthos
Een ambo is een benaming voor een kleine stenen preekstoel in oud-christelijke basilieken.
Vaak waren er twee ambo's aan de uiteinden van de afsluiting van het koor en het schip van de kerk. Zij waren bestemd voor de lezing van het epistel en het evangelie. Onder invloed van de vernieuwing van de liturgie sinds het Tweede Vaticaans Concilie is de ambo weer in gebruik geraakt. Net als in de vroeg-christelijke tijden worden tijdens de Dienst van het Woord de teksten van de Bijbel vanop de ambo voorgelezen of gezongen en wordt er ook gepreekt.
Het evangelie wordt voorgelezen vanop de ambo aan de evangeliezijde (noordzijde, d.w.z. links vanuit de kerk) en de andere lezingen uit de Bijbel vanop de ambo aan de epistelzijde (zuidzijde, d.w.z. rechts vanuit de kerk).
