ശീതങ്കന്‍ തുള്ളല്‍
വിക്കിപീഡിയ, ഒരു സ്വതന്ത്ര വിജ്ഞാനകോശം.
 |
ഈ ലേഖനം ഏതെങ്കിലും സ്രോതസ്സുകളില്‍ നിന്നുള്ള വേണ്ടത്ര തെളിവുകളെ ഉള്‍ക്കൊള്ളുന്നില്ല. ദയവായി യോഗ്യങ്ങളായ സ്രോതസ്സുകളില്‍ നിന്നുമുള്ള അവലംബങ്ങള്‍ ചേര്‍ത്ത് ലേഖനം മെച്ചപ്പെടുത്തുക. നിലവാരമില്ലാത്ത വസ്തുതകള്‍ ചോദ്യം ചെയ്യപ്പെടുകയും നീക്കപ്പെടുകയും ചെയ്തേക്കാം. |
കേരളത്തിലെ ക്ഷേത്രകലാരൂപമായ തുള്ളലിന്റെ ഒരു രൂപമാണ്‌ ശീതങ്കന്‍ തുള്ളല്‍. തുള്ളല്‍കഥകളുടെ രചനയ്ക്ക് ഉപയോഗിച്ചിട്ടുള്ള വൃത്തങ്ങളെയും നടന്റെ വേഷവിധാനത്തെയും ആസ്പദമാക്കി തരംതിരിച്ചിട്ടുള്ള മൂന്ന് വിധം തുള്ളലുകളില്‍ ഒന്നാണിത്. വേഗത്തില്‍ പാടേണ്ടത് ഓട്ടന് തുള്ളലിനാനെങ്കില്‍ , ശീതങ്കന്‍ തുള്ളലിന് വേഗത കുറച്ച് വേണം പാടാന്‍. പതിഞ്ഞരീതിയില്‍ പാടേണ്ടതാണ് പറയന്‍ തുള്ളല്‍. ലാസ്യാംശത്തിനു പ്രാധാന്യമുള്ള തുള്ളലാണ്‍ ശീതങ്കന്‍.
ഉള്ളടക്കം |
[തിരുത്തുക] അവതരണം
തുള്ളല്‍ അവതരിപ്പിക്കുന്നതിന് മൂന്ന് പേര്‍ ആവശ്യമാണ്‌. വേഷം കെട്ടുന്ന നടനാണ് ഒരാള്‍. അദ്ദേഹമാണ് തുള്ളല്‍ക്കഥ പാടി അഭിനയിച്ച് കാണിക്കുന്നത്. മറ്റൊരാള്‍ തൊപ്പി മദ്ദളക്കാരന്‍. ഇനിയുമൊരാള്‍ താളക്കാരന്‍ അഥവാ കൈമണിക്കാരന്‍. തുള്ളല്‍ പകലോ രാത്രിയിലോ അവതരിപ്പിക്കാം. രംഗത്ത് വിളക്ക് വയ്ക്കാറില്ല.
[തിരുത്തുക] വേഷവിധാനം
തുള്ളല്‍ക്കാരന്‍ മുഖത്ത് മഞ്ഞ നിറത്തിലുള്ള പൊടി തേച്ച് മിനുക്കി തലയില്‍ കറുത്ത തുണി കൊണ്ട്കെട്ടി കണ്ണും പുരികവും എഴുതി പൊട്ട് തൊട്ട് കുരുത്തോല കൊണ്ടുണ്ടാക്കിയ മെയ്യാഭരണങ്ങളും ധരിച്ചാല്‍ ശീതങ്കന്‍ തുള്ളലിന്റെ വേഷമായി. കാലിലെ കെച്ചമണിയും ഓട്ടന് തുള്ളലിന്റേതു പോലെ തന്നെ. മുഖത്ത് മഞ്ഞതേച്ച് മിനുക്കാതെയും ചില ദിക്കുകളില്‍ ശീതങ്കന്‍ അവതരിപ്പിച്ച് കാണുന്നു.
ശീതങ്കന്‍ തുള്ളലില്‍ കൂടുതലായി ഉപയോഗിച്ച് വരുന്ന വൃത്തമാണ്‌ കാകളി
[തിരുത്തുക] ഇതും കാണുക
[തിരുത്തുക] ആധാരസൂചിക
സി.അഭിമന്യുവിന്റെ കുട്ടികളുടെ കുഞ്ചന്‍ നമ്പ്യാര്‍.
[തിരുത്തുക] പുറത്തേക്കുള്ള കണ്ണികള്‍
|
|||||
 |
ഈ ലേഖനം അപൂര്‍ണ്ണമാണ്. ഇതു പൂര്‍ത്തിയാക്കുവാന്‍ സഹകരിക്കുക. |
